Translate

maandag 31 december 2012

Jaarwisseling

Binnen een paar jaar start je een auto van het merk Hyundai met je smartphone.
Waar zijn ze nu toch mee bezig?

Vroeger klom je op de bok van een kar, en dan zei je: 'Rijen knol..., hop mahl wieder!'
Ik wil een auto met spraakherkenning. En als ik "ho..." zeg, dan wil ik, dat hij stopt.
Gewoon een heilige koe die naar mij luistert! Simpel toch!

Als het aan de EU ligt, dan is water binnenkort geen mensenrecht meer.
Water uit de kraan wordt uiteindelijk onbetaalbaar!
En arme mensen immigreren dan massaal naar landen waar het veel regent.

"Het wordt een winderige natte jaarwisseling", voorspelt de weerman.
Nederland wordt overstroomd!

Bij mij in de voortuin zie ik al de hele dag een kabouter tussen de Coniferen rondscharrelen.

Het is een oude vermoeide kabouter met een lange witte baard, die een grote papieren puntzak in zijn armen draagt.

In de zak zit een opgewekt kind met een zandloper in zijn handjes.
Het is een jongetje.

Op straat zie ik zwerfhonden en -katten met een bordje om hun nek, waarop staat: Ik zoek een schuiladres voor vanavond, want ik ben bang voor vuurwerk!

En zoals het een echte dierenvriend betaamd, laat ik ze allemaal bij mij binnen.
Dat doe ik ieder jaar!
Als beloning voor mijn goede daad, krijg ik dan weer honderden knuffels, en natte tongen likken mijn handen schoon.

Poeh..., poeh, het was me het jaartje wel!
Morgen haal ik het kind uit de puntzak.

Ik draai de zandloper om, en laat hem - twaalf maanden lang - weer heel langzaam leeglopen.
Ja, ik heb er zin in! Ik ga er weer vrolijk tegenaan!

zondag 30 december 2012

Een eeuwig nieuw begin

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag en dan mag hij doen, wat hij wil!
Zittend op de bank, denkt hij na over de afgelopen week.
'Wat is er toch allemaal weer veel gebeurd,' mompelt hij in zichzelf.

In Carré hangt sinds donderdag een portret van hem. Het kunstwerk is gemaakt ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag.

Rob is duidelijk in zijn sas. Hij wil er nog wel zeventig jaar tegenaan smijten, want hij heeft er zin in!
'For ever young,' neuriet hij vrolijk voor zich uit.

Op de foto in de krant ziet hij er nog goed uit!
Ik denk dat dat komt door al die liedjes, die hij zijn leven lang heeft gezongen.

Avond na avond je publiek entertainen, dat houd je op de been, dat houd je jong!

Want als een vogel stopt met zingen, dan is het snel met hem gedaan!

Rob is een eeuwige optimist! Dat blijkt wel uit het mooi gezongen lied:

"Tegen beter weten in"

Er is geen einde aan het laatste einde
Er is alleen een eeuwig nieuw begin
Dan zal ik daar onmiddellijk in geloven
Tegen beter weten in


Gaat hij opgewekt knallend het oude jaar uit en vrolijk flierefluitend het nieuwe weer in?
Ik denk van wel!
Want als ik mijn ogen sluit, hoor ik hem reeds zingen "2013 plus zeventig, tegen beter weten in".

donderdag 27 december 2012

Alles in de gracht

In het plaatsje Houten (bij Utrecht) heeft de Mobiele Eenheid van de politie een einde gemaakt aan een illegale houseparty.
Mede door de inzet van een helikopter, sloeg er een kudde roodbonte koeien op hol.
En uiteindelijk belandden die arme beesten met z'n allen - ergens in het centrum - in een gracht.
Ja..., de gemeente doet er blijkbaar alles aan om uit de crisis te geraken.
In Houten hebben we dus vanaf nu, ieder jaar "de Houtse koeienfeesten" (een variant van Pamplona).

In China doen ze dat veel eenvoudiger! Daar hebben ze in een winkelcentrum, een enorme aquarium uit elkaar laten klappen. De tropische vissen zwemmen nu ook gezellig in de grachten rond.
Komt dat zien..., komt dat zien!

Willie en Inge uit Maarssen (ook bij Utrecht) winnen de 1e prijs bij knapperige oliebollentest.
In de laatste week van 2011 verkochten ze er zo'n 60.000.

Dit jaar worden het er naar verwachting nog veel meer! "En wat overblijft, kiepen we gewoon in de gracht", hoorde ik Inge fluisteren.

De Rijn stijgt naar 14.45 meter boven N.A.P. Volgens mij hebben de Maya's daar iets mee te maken. Als dat maar goed gaat! Ik zal maar snel ergens in het centrum van Amsterdam een optrekje gaan huren. En dan ga ik in de gracht een hele grote Ark van Noah bouwen.

Als hij klaar is, spuit ik mijzelf helemaal in met "Feliz Fin del Mundo" van Axe.
Nou..., laat ze dan maar komen!

dinsdag 25 december 2012

Kerstwens

Koningin Beatrix houdt een kersttoespraak. En de paus brengt een kerstgroet in 60 talen.
Dus waarom zou ik mijn gedachten ook niet eens de vrije loop laten gaan?

Buiten regent het, een natte wind giert rondom het huis. Ik sluit mijn ogen, en zie een witte Kerst. Want dat wil ik!

Als ik ieder jaar, twee dagen de baas van Nederland zou mogen zijn, dan gaf ik de techneuten van de Technische Universiteiten in Eindhoven en Delft de opdracht om een enorme sneeuwmachine te ontwerpen. Zodat het met Kerstmis altijd wit zal zijn.

En tijdens de kerstdagen wordt er steevast een Elfstedentocht gereden. Want ik zou ook een enorme ijsmachine laten bouwen.
En "it giet net oan" wordt dan - eens en voor altijd - uit het Friese woordenboek geschrapt!

De wegen moeten natuurlijk autovrij zijn! Dus geen sneeuwschuivers! Nee, gewoon twee dagen laten liggen, dan kunnen we lekker met z'n allen sneeuwballen gooien, sleeën of langlaufen auf der Autobahn.

En taxi's worden vanzelfsprekend vervangen door arrensleeën met rendieren - met van die gezellig klinkende belletjes om hun nek.

Ik zou ook een prachtig ijspaleis laten bouwen, waar een sneeuwkoning en -koningin tijdens de kerstdagen mogen regeren. En ze moeten aan alle arme mensen kerstpakketten uitdelen. Want met Kerst wordt er geen honger geleden! Het is immers een feest voor iedereen!

Een feest waarbij iedereen met een goed gevuld buikje, vrolijk liedjes zingend onder de kerstboom kan zitten. En mensen die vervelend zijn, worden zonder pardon in de ijskoude kelders van het paleis opgesloten. Feestbedervers kunnen we niet gebruiken! Twee dagen lang zal er dan in Nederland vrede zijn!

Zo'n witte Kerst zou trouwens ook goed zijn voor de economie, want Nederlanders hoeven dan niet op skivakantie, en van heinde en ver zullen er ieder jaar toeristen toestromen. Zoiets willen zij natuurlijk ook wel eens meemaken!

zondag 23 december 2012

Rob de ruimte artiest

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Dan mag hij lekker lang uitslapen of..., vrolijk door het huis dansen. Hij mag doen wat hij wil! Maar..., "deze zondag" is niet echt zijn zondag. Hij heeft zwaar de pé in!

In een hotelkamer in het Franse dorpje Bugarach - onderaan de berg Pic - zit Rob met een prop papier in zijn handen op de bank, somber voor zich uit te staren. Hij, die alles afwist van de Maya cultuur. Hij - die zich jarenlang had voorbereid - voelt zich nu zwaar bedrogen!

Hij had een prachtig swingend lied geschreven over het einde van de wereld.

Met de titel: Apocalyps Now! Maar mooi niet voor mij!

Alles was al geregeld. De cd's, met een glibberig gifgroen kosmisch hoesje - waar hij verkleed als indiaan, compleet met verentooi, op staat afgebeeld - lagen al klaar. De affiches waren al gedrukt.

De opnames voor de videoclip - met vrolijk dansende squaws met een tomahawk in de hand - hoefden alleen nog maar te worden gemonteerd. Het zou vast en zeker een hit worden!

En hij geloofde er ook heilig in, dat hij een plaatsje in het ruimteschip zou krijgen!

Want er was zelfs al een interplanetaire theatertournee gepland. En in 2023 zou hij Mars aan doen, om daar samen met de vier aardbewoners van het "Big Brother on Mars Project", kerstmis te vieren. John de Mol had het hem schriftelijk bevestigd!

En André Kuipers had ook al toegezegd, dat hij van de partij zou zijn.

Hij had zelfs zijn naam laten veranderen in Rob Spock!
"En nu is verdomme de wereld niet vergaan!", hoor ik hem snikkend vloeken.

Dit alles had zijn grote doorbraak in het heelal moeten betekenen. Nu was alles voor niets geweest. Oh, oh, oh..., wat een misère!

Met tranen in zijn ogen lepelt hij in een té zacht gekookt eitje. Het smaakt naar niets!
"Verdomme, waar is het zoutvaatje?"

zaterdag 22 december 2012

Haantje de voorste

Het is vandaag maar somber grijs weer. Geen dag dat je nu zegt: hé, de wereld is niet vergaan, dus we gaan er met z'n allen weer lekker fris tegenaan!

Gisteren had ook ik nog een enge Maya droom, en nu wandel ik alweer door het voor mij, oh zo bekende bos. Ook hier is er niets vergaan. Er is niets veranderd!

De konijntjes spelen vrolijk "haasje over" met elkaar. Een sperwer zit op een boomtak spiedend om zich heen te kijken. En in een paar struiken zie ik tientallen goudhaantjes.

Vluchtig bewegen deze mooie kleine vogeltjes - met hun gouden kuifjes - zich als ritselende muisjes tussen de takken. Een vogeltje kijkt mij een beetje brutaal aan. Zijn bijnaam is vast: Haantje de voorste!

Op mijn smartphone zie ik een zwart-wit filmpje van Amerikaanse celebrities. Ze hebben genoeg van al het wapengekletter. Als het aan hun ligt, dan loopt binnenkort iedereen met een plastic waterpistooltje op zak.

Gelukkig is nu de kerstvakantie begonnen. De kinderen waren er wel aan toe. Al dat gezeur over het einde van de wereld. Ze zijn doodop!

"Ik ga nu lekker lang uitslapen, beetje gamen en voor de televisie hangen", hoor ik de meesten van hen zeggen. En twee weken vakantie, vindt bijna ieder kind: veel te kort!

woensdag 19 december 2012

Raging Bull

De overleden bultrug Johannes blijkt een meisje te zijn. Dus heet ze nu plotseling Johanna. Straks krijgen we ook nog te horen, dat ze zwanger is van zeven lieve bultrugjes. Hoor ik daar in de verte het gebrul van haar man Gerard? Nou..., hij gaat als een razende bol tekeer!

Serious Request:

De actrice Carice van Houten stopt (overigens prachtig zingend als een soort nimf van de Lorelei) drie diskjockeys weer voor zes dagen in het aquarium.

En ik heb gehoord dat Ranomi Kromowidjojo er binnenkort ook bij springt. Gaat ze dan een nieuw record breken? Dat kan een gezellig weekje worden! Nou..., heren, maak je borst maar nat!

Obesitas: "We worden alsmaar dikker", lees ik ergens op internet.
Misschien evolueren wij dus niet naar "aapjes achter de geraniums", maar gaan de meeste van ons langzaam maar zeker op een variant van de bultrug lijken.

En het strand van Scheveningen krijgt dan de toepasselijke bijnaam: De Bruine Bultrug Plaat.

"Hé, Arie. Kijk nou eens. Er is een mens aangespoeld. Het is volgens mij een mannetje".



"Aapjes achter de geraniums", zie blog 76

dinsdag 18 december 2012

Als aapjes achter de geraniums

De komende 5 jaar staat ons van alles te wachten. Computers zullen gaan zien, ruiken, voelen, proeven en horen! Kan ik dit allemaal nog volgen? Nee! Maar dat hoeft ook niet. Zij heet Annie of..., hij heet Kees. En zij regelen alles voor ons! Maar wie is er dan de baas: jij, Annie of Kees?

Misschien zitten we straks wel net zoals die aapjes van "horen, zien en zwijgen" braaf achter de geraniums?

En een snuffelhond, die nu in ziekenhuizen kan ruiken of iemand een bepaalde diarree-bacterie heeft, is dan ook overbodig.

Een speciale integriteitsrecherche (= computer) gaat binnenkort de aftrek-bonnetjes van politici controleren. Kees proeft even: 'Dat smaakt naar niets, het is potverdomme afgelopen met al die dure dineetjes.'

Vandaag worden in de RAI - op basis van hun Olympische prestaties - de beste Nederlandse topsporters van 2012 gekozen.

Annie snuffelt aan Epke Zonderland. Ze trekt haar neusje op...
'Bah, wat een zweetlucht. Die heeft zeker ook nog nooit van een deodorant'je gehoord.'

Ranomi Kromowidjojo staat een beetje raar te wiebelen.
'Ben je zenuwachtig?' vraagt een jurylid.
'Nee, helemaal niet, maar volgens mij is er een smartphone in mijn badpak gekropen.
Hij zit overal aan te voelen.'

maandag 17 december 2012

Menhirhouwer is boos

De meermaals bekroonde Franse acteur Gérard Depardieu - bekend van onder andere de op zijn lijf geschreven rol als de menhirhouwer Obelix uit de Asterix en Obelix films - is verschrikkelijk boos!

"Door de rijkentax worden nu succes, creativiteit en talent in Frankrijk bestraft met een inkomstenbelasting van 85%", zo moppert hij in een krant.

De Franse premier Jean-Marc Ayrault vindt het maar een "zielige" reactie.
Obelix overweegt daarom nu zijn paspoort in te leveren!

Hij was - net zoals diverse andere rijke Fransen - eerder dit jaar al naar België verhuist.

Ik vind het ook niet bepaald een tactische maatregel!

Want, of je het er nu mee eens bent of niet, het resultaat is; dat de rijken er met hun poen vandoor gaan. Met zo'n belastingmaatregel bereik je dus alleen maar het tegenovergestelde!

De Romeinen hadden totaal geen grip op Asterix en Obelix! En nu denkt president Hollande dat wel te hebben. "En dat is toch wel een beetje dom", zou onze Maxima zeggen.

zondag 16 december 2012

Johannes R.I.P.

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag. En dan mag hij doen, wat hij wil!

In de Waddenzee - op zandplaat "De Razende Bol" - is vandaag Johannes de bultrug overleden. Rob staat tot aan zijn knieën in het zilte water. Met tranen in zijn ogen trotseert hij de gure westenwind.

Rob zuigt zijn longen vol, en uit volle borst zingt hij: 'Hé speelman, speel op je tamboerijn, voor de vogels en de dieren, en... speciaal voor Johannes, want hij is niet meer.'

En de westenwind neemt zijn lied mee en draagt het over de golven, naar verre landen, ver weg van "De Razende Bol" vandaan.

In de verte passeert aan de horizon het containerschip de Marco Polo. En Rob zingt nogmaals, zo hard als hij kan:

'Hé speelman, speel op je tamboerijn. Speel nog één keer voor Johannes, want hij is niet meer!'

En de westenwind neemt zijn lied weer mee en draagt het over de golven, naar verre landen, ver weg van "De Razende Bol" vandaan.



Ergernis: Razende Bol

Vandaag is het weer eens zo'n dag dat het onmogelijk lijkt om een vrolijk blog-verhaaltje te schrijven. Overal is er ellende in de wereld. Het lijkt wel of duistere krachten mij proberen te dwingen, om er maar vanaf te zien.

Doordat we alleen maar misère op het journaal zien, raken we er aan gewend.
Ze zeggen wel eens; dat de mens stiekem geniet van andermans ellende.
En volgens mij is dat ook zo!

In de Waddenzee - op de zandplaat "Razende Bol" - proberen dierenartsen een bultrug om zeep te helpen. Terwijl hij volgens anderen gemakkelijk te redden is.

Zit hier soms weer een dokter achter, die dolgraag dit beest wil analyseren.
Die stukken hersenkwab van onder zijn schedel wil uitpeuteren.
Een eindje verderop is nu ook al een dode potvis aangespoeld. Komen er nog meer?
En zijn het misschien voortekenen van de Mayakalender?

Ik begin een soort van Jan Mulder gevoel te krijgen. Want ook ik erger mij vaak groen en geel!
Soms voel ik mij dan ook een kind, dat niet volwassen wil worden.
Laten we met z'n allen naar bijvoorbeeld Pamper Island gaan, en met een schepje en een emmertje gezellig wat in de modder rond rommelen.

Want als je eenmaal volwassen bent, dan is het uit met de pret.

vrijdag 14 december 2012

Mamma, ik voel mij zo oud!

Mini Missverkiezingen voor kinderen in Parijs. Ze mochten zich van de jury niet al te volwassen optutten. Toch zag ik hier en daar een meisje voorzichtig de lippen stiften.
Moeders pronkten er met hun dochtertjes.
De uiteindelijk verkozen Miss Mini Frankrijk - de 10 jarige Roselia - huilde tranen met tuiten.

Veel vaders en moeders - meestal de moeders - willen dat hun kind beroemd wordt. Dat het iets bereikt.
Iets wat ze zelf nooit voor elkaar hebben gekregen.
Of ze denken rijk van hun kind te kunnen worden.

Ik ben eens een paar keer - met een meisje van een jaar of acht - mee naar zo'n auditie gegaan (omdat haar moeder ziek was). En ik schrok van de ellende die ik daar aantrof.

Ik zag kleine meisjes met weelderig getoupeerde pruiken en opgevulde bh'tjes - opgemaakt als volwassen Spice Girls - op hoge hakken over het podium strompelen.

Ik luisterde er naar mooie, doch verschrikkelijk vals zingende kinderen. Ik keek naar; lelijke kindertjes in mooie jurkjes; naar mooie kinderen, die absoluut niet fotogeniek waren; naar huilende kinderen die geen kindertjes meer waren!

En..., ik zag heel veel lelijke strenge moeders.
"Lachen gvd! Anders krijg je vanavond weer niets te eten!"

In Amerika zijn dit soort taferelen een algemeen bekend fenomeen. Ik moet dan ook even aan het legendarische kindsterretje Shirley Temple denken. Op haar derde nam ze al dans- en zanglessen. En in 1932 - ze was nog geen vier - kreeg ze haar eerste filmrol.

Britney Spears is ook zo'n voorbeeld. Op haar negende deed ze auditie voor de Mickey Mouse Club. Eigenlijk was ze dus een laatbloeier!
Of zat haar moeder jarenlang met een knot breiwol op de bank te suffen?
En ging die pot met goud bijna aan haar neus voorbij!

woensdag 12 december 2012

For ever young

Kinderen worden tegenwoordig steeds sneller volwassen (= oud)!

Ik hoor een meisje bijna snikkend zeggen: "Ik ben vandaag twaalf geworden en dat vind ik helemaal niet leuk. En voor mijn leeftijd ben ik blijkbaar ook al veel te groot! Nu moet ik van de dokter groeiremmers slikken, omdat ik anders misschien wel 3.12 meter lang wordt.

En ik voel mij heel eenzaam, omdat mijn vader en moeder - na twaalf jaar samenhokken - vanmorgen in alle vroegte met z'n tweetjes naar het stadhuis zijn geslopen (ik mocht niet mee!).

Wie slim is, trouwt op 12-12-12, stond er ergens in een krant. En erg slim zijn mijn ouders niet, want ze wilden eerst op 13-13-13 in het huwelijksbootje stappen.

Vanavond is er een grotenmensen feest! En ze hebben twaalf flessen Champagne Armand de Brignac à 39.500 euro per fles (inhoud 30 liter) besteld om het te vieren.
Van dat bedrag kun je je leven lang kinderfeestjes vieren.

Nee, ik wil niet oud worden, en zeker niet zo!.
Bovendien: wat rijmt er nu op twaalf? Ik vind het een rot leeftijd!"

Ik krab langdurig achter mijn oor (twaalf keer) en mompel: 'Toen ik twaalf was, wilde ik ook niet ouder worden. Jarenlang heb ik mijn leeftijd verzwegen.
Want dertien is een ongeluksgetal!'

dinsdag 11 december 2012

Elanden-tover-weg-hekken

In de Veluwe gebeuren veel verkeersongelukken met wilde zwijnen. Die beesten wroeten vaak in de zachte berm langs de weg - op zoek naar lekkere beukennootjes.
Ondertussen staan ze - meestal de vrouwtjes - met elkaar te kletsen.
Ze letten even niet op en... bats! En dan zit er een deuk in je auto, en waarschijnlijk ook in het zwijn.

De gemeente gaat nu zogenaamde "zwijn-verdwijn-blokken" langs de weg plaatsen.
Of dat veel zal helpen, betwijfel ik.

In Zweden gebeuren ieder jaar honderden ongevallen met elanden. Ze hebben daarom langs bijna alle wegen afrasteringen gemaakt - soms kilometers lang.

In de paartijd zie je daar dan ook vaak verliefde elanden achter hekken - gescheiden door een snelweg - hulpeloos naar elkaar loeien.
En dat is echt een heel zielig gezicht!

Het is natuurlijk goed, dat de mens zich tegen die loslopende - verkeersborden negerende - beesten beschermd. Maar ik blijf het dieronvriendelijk vinden.

En door die "zwijn-verdwijn-blokken" of "elanden-tover-weg-hekken" verdwijnen die dieren heus niet. Misschien kunnen ze beter de hulp van Hans Klok inroepen.
Die weet er vast wel raad mee!

maandag 10 december 2012

Apocalyps now?

Nog ongeveer 10 dagen en dan is de Maya-kalender teneinde! Allerlei Nostradamus-achtige figuren - waaronder ook een Tibetaanse monnik - voorspellen dat het dan afgelopen is met de pret.

Overal op de wereld doen mensen nu massaal paniekinkopen. Voedingsmiddelen, toiletpapier, pampers, zonnebrillen, lange thermo-onderbroeken, airbags en vooral overlevingskelders gaan als broodjes over de toonbank.

In onder andere China bouwen mensen dag en nacht koortsachtig aan hun eigen ark van Noach. Doe-het-zelf-zaken beleven gouden tijden.

De verwachtingen zijn: aardkorst-verschuivingen en vulkaanuitbarstingen van onder andere de Yellowstone, of een botsing tussen de aarde en de mythische planeet Nibiru, of een enorme komeet die neerstort, of... een reusachtige zonnestorm. Dus een rampenscenario van hier tot ginder!

Er is echter een dorpje in Frankrijk (Bugarach) dat gespaard blijft. Blijkbaar is daar een toverberg - de Pic de Bugarach - die magische krachten bezit. En waar overlevenden door buitenaardse wezens opgepikt zullen worden. Het dorpje wordt nu overspoeld door tienduizenden doomsday pelgrims. Wat de Aliens daarna met de aardbewoners gaan doen, is nog een raadsel. Misschien gaan ze allemaal wel in de erwtensoep.

De Russische premier Medveder gooit nog eens extra kolen op het vuur. Want hij schijnt te weten, dat er al tal van E.T.'s op onze planeet rondhuppelen. Alleen wil hij niet zeggen, hoeveel het er zijn.

Zelfs op mijn blog merk ik dat trouwe lezers afhaken. Ook zij begeven zich richting Bugarach. Mensen, alsjeblief..., jullie moeten niet alles geloven wat er geschreven wordt.

Want als die Maya indianen nog bestonden, zouden ze "misschien" gewoon weer een nieuwe kalender maken.

zondag 9 december 2012

Mijn lieve Nunu'tje

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag! En dan mag hij doen wat hij wil!

Rob heeft nu ijsvrij. In zijn tutuutje zit hij te bibberen op de bank.
Zal ik een liedje over mijn vriesangst schrijven? denkt hij bij zichzelf.

Ik heb het nog maar nauwelijks verzonnen of Rob begint achter zijn piano al te componeren.
Zijn nieuwe liedje gaat over een oude vriendin.
Haar naam is: Nunu'tje.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Voor de lezer:

Neem een willekeurig melodietje in je hoofd, en zing de tekst uit volle borst mee!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik zit hier op de bank helemaal alleen in mijn tutuutje,
buiten is het min 10, mijn lieve Nu, Nu... nu'tje.
Ik hou echt heel veel van jou,
maar nu even niet.

Refrein:

Want ik zit hier op de bank in mijn tutuutje.
Oh, mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje,
maar nu even niet.

Je hebt van die mooie koude ogen,
liefdevol glinsteren ze naar mij.

Maar nu even niet,
want het leven is zo kort.

Ik heb je nog zoveel te vragen,
maar mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje, nu even niet.

Refrein:

Want ik zit hier op de bank in mijn tutuutje.
Oh, mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje,
maar nu even niet.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'Dit wordt misschien wel een carnavalskraker,' mompelt Rob lichtelijk enthousiast in zichzelf.

zaterdag 8 december 2012

IJskip van Troje

De winterinval krijgt code oranje. Had ik gisteren toch gelijk dat koningin Beatrix van oranje sneeuwballen houdt. In de tuin van het paleis peperen de kinderen van Maxima elkaar lekker in.
Ze beginnen wel een beetje op op ijslolly's te lijken.

Afgelopen nacht was het op sommige plaatsen in Nederland min 10 graden Celsius. Daklozen krijgen nu winteropvang. Ze worden gewassen, geknipt en geschoren. En krijgen erwtensoep, een warm bedje en een schone lange onderbroek.

IJsbeelden Festival in Zwolle. Sculpturen uit de sprookjes van Grimm. Doornroosje kijkt met verbaasde, glazige ogen naar een ijskip.
Ik zie haar denken: de Vlaamse kip van Troje*, waar ben ik nu weer in terechtgekomen?

Hotel Lumen (ook in Zwolle) heeft er - ter gelegenheid van dit festival - een heus ijshotel bijgebouwd. Het schijnt er bijzonder gezellig te zijn. Helaas hebben ze maar drie kamers, dat wordt dus: hollen voor de trein naar Zwolle!

Je moet wel zelf lang thermisch ondergoed, bedsokken, een extra t-shirt, wanten en een rode kerstmuts meenemen. En ze schenken er alleen maar Jägermeister.
Want het is er min 8 graden Celsius!

In Gramsbergen (ook in Overijssel) vond de politie vannacht - in een grote berg stuifsneeuw - een bevroren cocaïnedealer, die een partijtje drugs was kwijtgeraakt.
Hij kreunde alsmaar: 'Shit, waar is mijn dope gebleven?'

Zangeres Miss Montreal heeft - bovenop de zendmast van Lopik - de "Grootste Kerstboom ter Wereld" ontstoken. Nou en...


* "Kip van Troje" is een theatergezelschap uit Gent dat hoofdzakelijk kleuter- en kindervoorstellingen speelt.

zondag 2 december 2012

Badedas Douche Vital

Zondag is de dag van Rob de Nijs.

'Zachtjes tikt de regen tegen 't zolderraam,' neuriet Rob, terwijl hij onder de douche zijn rug stevig met groene zeep afborstelt.
'Groene zeep is nog altijd de beste zeep, mompelt hij tussendoor, daar kan geen FA met limoen tegenop.'

Iedere zondag neuriet Rob een andere song. Hij heeft in zijn carrière ook zoveel liedjes gezongen. Dus keus genoeg. Hij zal zich nooit vervelen!

Als ze mij; voor een of andere moord - die ik natuurlijk niet heb gepleegd - tot een levenslange gevangenisstraf zouden veroordelen, zou ik mij ook nooit vervelen.

'Geef mij maar pen en papier', zou ik tegen de cipier zeggen.
"Moeder ik ben onschuldig", wordt dan de titel van mijn eerste boek.
En als het klaar is, heb ik dus weer genoeg te lezen.
Nee, ook ik zou mij nooit vervelen.

En..., op zondag blijf ik - net zoals hij - ook altijd lekker lang in bed.
Toch leuk dat Rob en ik best veel gemeen hebben.

Alleen schrob ik daarna mijn rug met Badedas Douche Vital.

Tja..., enig verschil moet er wel zijn.

zaterdag 1 december 2012

Crisis: Gratis ijsbloemen

Op de noordpool van de planeet Mercurius hebben de heren geleerden ijs aangetroffen.

Ja, het wordt weer winter!

Onlangs zijn er een stel pestvogels in mijn tuin neergestreken - als het in de winter in Rusland te koud wordt, zakken ze wel eens af naar onder andere Nederland.

Gretig doen ze zich tegoed aan de rode besjes van een vlierbessenstruik. En iedere dag zie ik ze steeds zatter en zotter worden van die gistende vruchtjes. Tegen de avond vallen ze soms bijna letterlijk van hun stokje.

De Floriade in Venlo maakt verlies. Door de crisis kopen steeds minder mensen een bloemetje.
Ja..., we gaan weer terug naar "Het dorp van Wim Sonneveld"..., naar het dressoir met plastic rozen.
En als we die niet eens meer kunnen betalen, resten ons nog slechts de ijsbloemen op het raam.

Gelukkig komt het eeuwenoude Chinese Lentefeest - een enorm Lichtfestival - naar Rotterdam.
We hebben nu al de Chinese frietboer, en zometeen - als door de crisis de straatverlichting niet meer brandt - lopen er dus iedere avond Chinezen met vrolijk gekleurde lampionnetjes door de straten.
En dan hebben we er weer een nieuw woord bij: de Chinese "wandellantaarnpaal".

We moeten positief blijven denken: De koude winter gaat heus wel weer voorbij.
En dankzij de Chinezen, is het daarna het hele jaar door weer lente.

donderdag 29 november 2012

Job-flirten

"Een sollicitante met een knap uiterlijk, een aanstekelijke lach, en die een beetje flirt met haar toekomstige baas, krijgt gemakkelijker een job", lees ik ergens op internet.

Nou, dat is natuurlijk weer het resultaat van een van die onzinnige onderzoeken van wetenschapper Diederik Stapel, denk ik bij mijzelf. Zoiets weet toch iedereen al! Bovendien vind ik het behoorlijk seksistisch!

Maar ik ga nu wel mijn profielfoto aanpassen. Een mooie pruik, een paar oorbellen, een beetje botox hier en daar, een lippenstiftje met glimmende sterretjes, en wellicht gaan dan nog meer mensen mijn verhaaltjes lezen.

In de Zwitserse stad Zurich komen binnenkort drive-in sekscabines.
De cabines krijgen een eigen parkeerplaats, alarmbellen en... een adviseur!

Misschien kunnen ze dit idee combineren met het oude concept van de drive-in bioscoop. Seksfilms op een groot scherm en in de cabines lekker liggen rommelen.
Een zak popcorn en een drankje erbij. En hopla..., weer een aantal mensen een fijne avond bezorgd.

Ik weet niet wat die adviseur allemaal doet?
Maar misschien kun je bij hem of haar, ook wel een cursus solliciteren volgen?

dinsdag 27 november 2012

Werkeloos

Tijdens mijn ochtendwandelingetje hoor ik in een groepje elzenbomen het gekwetter van sijsjes. Aandachtig bestudeer ik deze behendige vogeltjes. In een struik iets verderop zitten ook een stel barmsijsjes. Hun bloedrode befjes schitteren prachtig in het warme herfstzonnetje.

Vogels hebben door de eeuwen heen de mens gefascineerd. Ze kunnen vliegen. En dat wilde de mens natuurlijk ook!

Icarus - een figuur uit de Griekse mythologie - maakte een raamwerk, waar hij met bijenwas veren aan vastplakte, en... vloog zo als een vogel hoog boven de Egeïsche Zee.

Helaas voor hem, deed de zon de was smelten en stortte hij naar beneden.

Nu - eeuwen later - is er het onbemande vliegtuig. Het schijnt dat het lijnvliegtuig zonder piloot er eerder zal zijn, dan de zelfrijdende auto. En ik heb gehoord dat Griekse luchtvaartmaatschappijen er als eerste mee gaan vliegen.

Griekenland wordt een voorbeeldland van de Europese bezuinigingen:

Robots die in ziekenhuizen mensen opereren; boten, treinen, autobussen en vliegtuigen..., allemaal zonder bestuurders; banken zonder bedienden; politieauto's zonder agenten; restaurants zonder obers; fabrieken zonder arbeiders...

En dan kijkt heel Griekenland "werkeloos" toe: naar de vogels, die hoog boven hen vrolijk en vrij door de blauwe lucht vliegen.

zondag 25 november 2012

Storm

Zondag is de dag van Rob de Nijs.

Het stormt in Nederland. Statige bomen breken als lucifershoutjes af, en aan de kust is het voor de liefhebbers: lekker wegwaaien bij windkracht 10.

Diep onder de dekens verscholen, luistert Rob naar het huilen van de wind rondom zijn huis.

En bijna fluisterend zingt hij zijn lied:

"DE DONDER ROLT"

Half vier in de morgen, is het al zo laat?
Hij loopt haastig naar zijn auto in een uitgestorven straat.
Regendruppels op de vooruit, er hangt storm in de lucht,
op de vlucht uit een motel, de bekende weg terug.

En de donder rolt... en de donder rolt...

Alle lichten branden in een huis daar ver vandaan, zij wacht bij de telefoon met haar vaderduster aan.
Kon ze maar geloven dat ze zich vergist, en dat het door de storm komt dat hij er nog niet is.

En de donder rolt... en de donder rolt...

En de donder rolt... en de bliksem kraakt,
en de liefde brandt waar ze wordt geraakt...
en de storm raast door... de maat is vol,
diep in haar hart... waar de donder rolt.

Ze staat al bij de voordeur als hij het pad oprijdt,
gooit zich in zijn armen..., al haar angst en spijt.
Maar in de wind drijft een vreemd parfum, een geur die aan hem kleeft,
de bliksem licht haar ogen op en hij weet dat zij het weet...

En de donder rolt... en de donder rolt...

En de donder rolt, de bliksem kraakt,
en de liefde brandt waar ze wordt geraakt...
en de storm raast door... de maat is vol,
diep in haar hart... waar de donder rolt.

Mooie tekst! En wat kan die Rob toch prachtig zingen!

donderdag 22 november 2012

Sandy

Naast "de Google bril", komt er nu ook een concurrerende "Vuzix bril"! Een bril, waardoor je op een figuur uit Star Wars gaat lijken. Hij bevat: een microfoon, een oorstuk, een camera, gps-sensoren en een klein schermpje ter hoogte van het oog.

Het succesvolle Amerikaanse "Lingerie Football" rukt op. Deze combinatie van seks, sport en geweld blijkt een groot succes! Binnenkort ook in Europa. Uiteindelijke doel: een echte Olympische sport. De oude Grieken moesten eens weten.

Stoere dames in lingerie met een futuristische bril op hun neus. Met op het schermpje de informatie van de tegenstander: leeftijd; lengte, borsten- en billenomvang; omtrek taille; seksuele voorkeur; hobby's; kwalen en gebreken.

Sandy Island - in het zuiden van de Grote Oceaan - is verdwenen!

Je zult het eilandje net voordelig hebben gekocht. Flink ingesmeerd met zonnebrandolie peddel je in je roeibootje er naartoe. Met een rugzak vol antibiotica tegen enge insecten en met een kloppend angstig hart vanwege eventuele piraten, tuur je door je verrekijker.

Vervolgens werp je nogmaals een blik op het kompas. Maar op de plaats, waar jouw privé-eiland zou moeten zijn, kijkt een reuzenmanta (enorme rog) je een beetje scheel aan. Hij wil met je spelen.

Heeft die sexy dame van het makelaarskantoor - met die splashing Google bril - jou gvd een oor aangenaaid. Zeker een vriendinnetje van orkaan Sandy. Mooi "blub-blub"!

Willem-Alexander en Maxima promoten Nederlandse producten en design in Brazilië.

Op het journaal zie ik een peloton sexy bruine meisjes in oranje tangaslip, met in hun mond een dampende rookworst, over de boulevard van Copacabana fietsen.

Op hun neus prijkt een flitsende rood-wit-blauwe Vuzix-bril. Alleen de gele houten klompen, een aan het stuur bevestigd vrolijk gekleurd, draaiend plastic windmolentje en een bosje tulpen in het mandje ontbreken nog.

woensdag 21 november 2012

Wie heeft er de grootste?

China gaat hoogste gebouw ter wereld "De Sky City" bouwen. Maar liefst 838 meter hoog!

Door de eeuwen heen probeert de mens elkaar te overtroeven met: de grootste, de hoogste of de langste.

De Toren van Babylon: een toren die tot aan de hemel zou reiken! Doch God gooide een spraakverwarringspil in het eten van de bouwvakkers, en zodoende werd het een grote flop (citaat uit de Bijbel).

Architecten zijn vast allemaal mannen. Op feestjes laten ze hun broek zakken en roepen: 'Wie heeft er de grootste?'

Wat bezielt de mens toch?

De Kolossus van Rhodos was slechts 32 meter hoog, maar zo'n beeld vind ik veel indrukwekkender en... interessanter dan een stomme torenflat.

"De Spring Temple Buddha" in China (32 meter), "De Naritasan Kannon" in Japan (moeder met kind, 62 meter), "Het Vrijheidsbeeld" in New York (93 meter hoog)...

En zo zijn er nog heel veel andere bijzondere beelden. Zoals bijvoorbeeld: "De Ganesha" in Thailand (een 26 meter hoge roze olifant-man met vier armen). Als je voor zo'n olifant staat, dan voel je je pas nietig! Dat maakt indruk, en stel dat hij tot leven komt. Nou..., dan vergeet het maar!

De grootste muziekboot allertijden "De Norderney" - het piratenschip van waaruit Radio Veronica van 1964 - 1974 muziek uitzond - komt weer terug naar Nederland.

Oud diskjockey Erik de Zwart heeft blijkbaar verschrikkelijke heimwee en gaat weer achter de knoppen. Hij moet en zal de legendarische jingle "Herinnert u zich deze nog?" weer over de railing uitschreeuwen.
Kijk..., dat vind ik groots nieuws!

zondag 18 november 2012

Sinterklaas is een junkie

Zondag is de dag van Rob de Nijs!

Gisteravond naar "Alles is Liefde" op de tv gekeken. Een Sinterklaasfilm met als Sint: Michiel Romeyn (geweldige acteur). En mijn kijk op de goed heilig man is hierdoor toch enigszins veranderd.
Want blijkbaar schuilt er in ieder van ons een Sint!
(Een lieve film voor wie graag traant.)

Sinterklaas is eigenlijk een hele eenzame, verdrietige oude man. Hoeveel cadeautjes hij ook weggeeft, hij krijgt zelf nooit een geschenk. En op zeven december is iedereen hem weer vergeten, want dan staat zijn concurrent "de Kerstman" alweer voor de deur.

Hij is ook een ouwe taaie junkie! Hij is namelijk de grootste dopinggebruiker op aarde (daar zijn die wielrenners niets bij)! Hoe kan hij anders - na honderden jaren - nog steeds vrolijk lachend, op de rug van zijn paard, behendig over de daken huppelen?

De Sint is weliswaar onsterfelijk, maar wordt wel ouder. Dus haalt hij iedere week bij de apotheek zijn verjongingspillen, om zijn lichaam nog een beetje representatief te houden. En volgens mij gebruikt hij ook dezelfde "Youth Code Luminizer" crème als zijn vriendin Jane Fonda.
En..., hij eet natuurlijk heel veel mandarijntjes (voor de vitamines)!

Rob knikt en pinkt een traantje weg. Hij kent de problemen van de oude man met witte baard.
Want vorig jaar - rond deze tijd - zong hij nog het treurige liedje:

"Op de hoge hoge daken rijdt de bisschop met zijn knecht
Alles ziet die slimme Piet, zich vergissen kan hij niet
Verdrietig schrijft de Sint alle namen van stoute kindertjes in zijn grote boek..."

Voor de gezelligheid pink ik een traantje met hem mee.

zaterdag 17 november 2012

Ik ben toch niet gek!

Sinterklaas is in het land. In Roermond kwam hij in een roeibootje aan, omdat hij schipbreuk had geleden. Waarom die man nog steeds met zijn stoomboot komt, is mij een raadsel. Hij kan toch ook een vliegtuig nemen!

Rond dezelfde tijd kwam hij ook in IJmuiden aan. Waar een lijk in het water dreef. Een zelfmoord, een ongeval..., een afrekening?

Of een man die daar rustig zat te vissen en zich doodgeschrokken is van een boot vol met lallende - zich zwart geschminkte - blanke mensen, met als opperhoofd een rare bisschop met een lange witte nep baard en een rode mijter op zijn hoofd?

Nog geen uur later was hij alweer in Arnhem. Hoe zo'n oude man - bijna tegelijk - op verschillende plaatsen kan aankomen, heb ik nooit begrepen.

Iedereen met een beetje IQ weet dat hij niet bestaat en toch maken de grote mensen, de kleine kindertjes wijs dat hij wel bestaat. En als die kinderen wat ouder worden en ontdekken dat het een nep-Sinterklaas is, dan geraken ze - als bedankje - in een soort van Twilight Zone.

Tegenover andere nog hele kleine kindertjes doen ze dan heel volwassen en zeggen: geloof jij nog in Sinterklaas..., wat ben jij dom! En tegenover hun ouders doen ze alsof ze zelf nog steeds heel dom zijn. Want anders krijgen ze geen cadeautjes meer!

Pedagogisch gezien dus waardeloos. Nee..., wat schrijf ik? Een beter woord is "hypocriet". Sinterklaas is dan ook "een schijnheilige", die kleine kindertjes al op heel jonge leeftijd leert: te jokken voor eigen bestwil.

Toon Hermans vond het maar een nare man met schimmel tussen zijn benen. Nee, hij mocht hem ook niet.

's Avonds je schoen bij de kachel zetten, met daarin een paar wortels voor het paard. De volgende morgen was hij leeg. En mijn konijn keek mij dan - zijn lippen aflikkend - heel tevreden aan.

Mijn vader knapte de fiets van mijn oudere broer op, en dat was dan mijn Sinterklaasgeschenk.
En ieder jaar kreeg ik weer een paar geitenwollen sokken, een handvol pepernoten en een chocoladeletter. Vaak ook nog de verkeerde!

Op straat zag ik hele blije domme kinderen met hun cadeautjes pronken. Meisjes met een poppenwagen..., jongetjes met een houten trein.

En ik fietste dan rondjes op een oude krakende fiets.
De Media Markt bestond nog niet, en toch riep ik alsmaar luidkeels: 'Ik ben toch niet gek..., ik ben toch niet gek!'

vrijdag 16 november 2012

Lichtgevende oorbelletjes printen

GLOW kan Eindhoven helpen uit de crises te komen.

Alle gebouwen moeten iedere avond verlicht worden door creaties van internationale lichtkunstenaars.
Heel de wereld zal komen kijken. Eindhoven wordt wereldberoemd!
En zal als enige Europese stad de crisis-dans ontspringen. Het zal er iedere dag feest zijn!

Het standbeeld van Anton Philips krijgt nu eindelijk een gepaste bestemming: boven op de Catharinakerk, en dan natuurlijk badend in het licht.

En licht-toeristen maken helikoptervluchten boven de stad. "Oh, oh, oh..., wat prachtig!"

Dutch Design Week Eindhoven komt met "Building Bytes" (de 3D baksteen).
Het enige wat je nu nog nodig hebt: is een printer en een betonmolen.
En heel langzaam wordt jouw droomhuis werkelijkheid.
Tegen de gevel wordt natuurlijk een prachtig lichtspel geprojecteerd.

Workshop glasblazen wordt nu cursus gloeilamp printen. Tja..., het is de moderne tijd.

"Zeg schat: ik dacht dat jij alleen maar een paar A4-tjes moest printen - het duurde zo lang, dus ik kwam even kijken.
Maar ik zie nu, dat je voor mij een paar prachtige zilveren oorbelletjes aan het printen bent.
Oh.., wat ben je toch lief!

Daar ga ik vanavond tijdens GLOW eens lekker mee pronken!"

donderdag 15 november 2012

Blog-spijbelen

Kinderen spijbelen steeds vaker op school, lees ik ergens.

Ruim twintig jaar geleden benutte ik de zijgevel van mijn atelier voor gevelkunst. En in 1988 exposeerde ik er - ter gelegenheid van de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van Eindhoven - een groot schilderij van generaal Maxwell D. Taylor.

Het schilderij was tevens bedoeld als bijdrage aan de Lichtjesroute, die samen gaat met deze herdenking. (Het kunstwerk werd immers 's avonds verlicht.)

"...ik vind de Eindhovense Lichtjesroute artistiek gezien maar een zielige vertoning.
Het lijkt creatief gezien nergens op, en dat allemaal in de Lichtstad van Nederland. Zet er maar een aantal kunstenaars aan. En met wat hulp van mijnheer Philips zal er dan wellicht een Lichtjesroute gecreëerd kunnen worden, waar Eindhoven trots op kan zijn!"

Zo vertelde ik in een interview met het Eindhovens Dagblad.
(Voor foto's: zie www.jozefbloksmuseum.nl - Gevelkunst.)

Het duurde echter tot 2006 voordat het eerste GLOW Festival plaats vond.

Voordat ik dit jaar het lichtspektakel ging aanschouwen, moest er natuurlijk eerst een hapje worden gegeten. Een glaasje pompelmoes erbij, en... nog een glaasje pompelmoes... En op het terras waar ik dineerde, werd het weer gezellig als vanouds.

Zo'n vijfhonderdduizend mensen - waarvan tallozen gewapend met een fotocamera met driepoot - schuifelden door de donkere straat aan mij voorbij - op zoek naar een glimp licht.

Ikzelf heb dus geen gloeilamp gezien. Volgend jaar beter.

Maar het ergste van alles is; dat ik gisteren - voor het eerst - geen blog-verhaaltje heb geschreven.
Ik heb mijn trouwe lezers in de steek gelaten.
Voor het eerst heb ik dus "ge-blog-spijbeld".
En dat is: foei, foei... foei!

zondag 11 november 2012

De Menenpoort

Zondag is de dag van Rob de Nijs!

Samen met mijn schoonfamilie wandel ik door het Belgische stadje Ieper. Het is een mooie herfstdag. De zon schijnt en kleurrijke bladeren dwarrelen om mij heen. In de verte hoor ik klaroengeschal. Bedenkelijk vraag ik mij af of Rob ook hier is.

In mijn fantasie zie ik hem met een oude zwarte kater op zijn schouder onder de gewelven van de Menenpoort staan. Hij begeleidt zichzelf op trompet en zingt: 'Jan Klaassen was trompetter in het leger van de prins... Hij had geen geld en hij was geen held. En hij hield niet van het krijgsgeweld, maar trompetter was hij wel in hart en ziel.'

Mijn vrolijke schoonbroer - die dragraces met lachgas rijdt - (en tegenwoordig ook wel eens met een mengsel van Red Bull en Jägermeister) lacht, en zegt: 'Dat kan toch niet! Het is vandaag zondag en dan blijft Rob de hele dag in bed.'

'Ik zou het wel heel bijzonder vinden, als hij hier een gedenkwaardige groet zou toeteren,' antwoord ik.

Het is ondertussen 20.00 uur en we lopen in de richting van waaruit de trompetten schallen. Bij de Menenpoort is het druk. Iedere dag - sinds 1928 - wordt hier traditioneel een indrukwekkende groet "The Last Post" aan de vermiste Britse soldaten van WOI gebracht. Al hun namen (54.896) staan op de muren vermeld.

In totaal eiste deze wereldoorlog tientallen miljoenen slachtoffers. En dat is geen kattenpis! Onder de toeschouwers staan ook veel Japanners en Chinezen. Zij zijn hier eigenlijk voor de Kattenstoet, die eens in de drie jaar plaats vindt.

Eeuwen lang werden in Ieper heksen verbrand en... de mensen gooiden ook levende katten hoog van de daken naar beneden. Totdat in 1817 een kat de val overleefde.

In China en Japan staat een kat voor geluk. In Ieper voor ongeluk!
De stad heeft dan ook de bijnaam "Kattenstad".

zaterdag 10 november 2012

Een scheve schaats

"Puntzak, haaienbek en kapsalon" zijn de bijnamen van de nieuwe ingang van het verbouwde Rotterdam Centraal. Was er een wedstrijd uitgeschreven? Ik wist van niets.

"Scheve schaats" zal wel geen goede bijnaam zijn geweest.

Voor David Petraeus - chef CIA - natuurlijk wel, want hij heeft naast het potje gepiest.

'Het was een keuze tussen niet vreemd gaan of... wel vreemd gaan. Ik heb mij niet voldoende laten adviseren, en uiteindelijk de verkeerde beslissing genomen,' zo zei hij zuchtend voor de camera.

Quality of Life - waarvan de opbrengst naar kankerpatiëntjes gaat - is geplunderd door een bestuurslid, 600.000 euro ging naar het cosmeticabedrijf van zijn vrouw.
Is zij misschien de dame die met Petraeus in bed is gedoken?

Sven Kramer: 5000 meter in 6.17,46 minuten. Hij doet het maar weer eens!

Auw, auw, auw, ik heb pijn in mijn hol. Mijn klapschaats schoot los en toen viel ik met mijn kont precies boven op de punt van een schaats van een meisje, dat achter mij reed.

Ik denk dat ik morgen maar een vuurpijl in mijn reet stop en mijzelf ergens in het koude noorden van het land afschiet. (FB taal)

Maar Erben Wennemars kan weer lachen, want er komt dit jaar een heuse Elfstedentocht!

Ik voel het aan mijn...!

donderdag 8 november 2012

Een trieste dag

Je hebt van die dagen dat er heel veel leuke dingen in de wereld gebeuren. Zoals bijvoorbeeld; dat gisteren Obama de Amerikaanse verkiezingen weer won. En dat ik plotseling de goddelijke ingeving kreeg om Obama "Obladi, oblada" van de Beatles te laten zingen. Omdat het woordje "barrow" in het Nederlands "kruiwagen" betekent.

Maar er zijn ook van die dagen, zoals vandaag; dat er niets gebeurt, waar je vrolijk van wordt. Bij Electrabel in Nijmegen is de stoomketel geëxplodeerd (even wat stoom afblazen, is ook niet echt grappig). En dat Nuon een zoutzuur-lekkage heeft gehad, daar kan ik als vrolijke blogschrijver ook niet veel mee.
Zijn wij nog wel veilig?

Lang geleden - in de jaren '70 - heb ik eens aan de voet van de Duitse kerncentrale Kalkar gedemonstreerd en..., die is nu mooi dicht!

Het complex werd in 1995 verkocht aan een Nederlandse ondernemer, die er een pretpark 'Wunderland Kalkar' in vestigde.
Dus al die gevaarlijke rommel opruimen, en er pretparken van maken!
Ik denk dat ik een nieuwe politieke partij ga oprichten: de P.P. (de Pret Partij)!

En dan tot slot nog het trieste wereldnieuws, dat Rod Stewart - de stoere zanger van "Da' Ya' Think I'm Sexy" - tranen met tuiten huilde na de overwinning van zijn thuisploeg Celtic Glasgow op FC Barcelona (uitslag 2-1).

Nou Rod: 'You never walk alone.' Ik zal je steunen!

Zilte druppels vallen op mijn papier..., alles wordt nat.

Wat een trieste dag!


woensdag 7 november 2012

Obama-di, Obama-da... Lala, how the life goes on...

Obama wint met grote meerderheid de verkiezingen. Maar dat hij weer president zou worden, vermoedde ik al.
Was het spel immers al niet gespeeld?

Een nieuwe versie van het Beatles liedje "Obladi - Oblada" zingt door mijn hoofd:

Barack Obama (Desmond) has a barrow in the market place
Michelle (Molly) is the singer of a band
Obama says to Michelle, 'Girl, I like your face'
And Michelle says this as she takes him by the hand

Refrein: Obama-di, Obama-da, life goes on, brah.
Lala, how the life goes on...

Ik was zo'n jaar of veertien en de jeugd van het dorp waar ik toen woonde, wilde een jongerensociëteit. Op een avond moesten wij onze ideeën aan de gemeenteraad voorleggen. Ik keek naar de raadsleden en wethouders, en constateerde tot mijn verbazing dat ik de meeste van hen kende. Want aan tafel zaten de grote bouwjongens en afgevaardigden van rijke baronnen. Zij bepaalden dus wat er wel of niet ging gebeuren!

Jaren later ben ik eens bij een wethouder van cultuur op bezoek geweest. Ik dacht dat, dat goed was voor mijn netwerk. Zijn kamer hing vol met kunst en ik complimenteerde hem met zijn collectie. Maar al snel bleek dat de beste man niets van kunst afwist. En dat gaf hij ook eerlijk toe. "Hij had die post toegeschoven gekregen, maar hij had net zo goed wethouder van Sport en Recreatie kunnen worden, daar wist hij ook niets van", zei hij lachend. Ook nu waren het de grote jongens die bepaalden wat er wel of niet ging gebeuren, en de wethouder krabbelde daar zijn handtekening onder.

Obladi - Oblada
Lala, how the life goes on...


dinsdag 6 november 2012

Vuurwerk 2

Paradijselijke eilanden - dankzij internet - nu voor een habbekrats te koop. Er zitten wel wat haken en ogen aan. Want vaak sterft het er van de insecten, je krijgt gratis allerlei tropische ziekten en... ze zijn hot bij kapitein Haak en andere piraten.
Vergeet dus niet voldoende vuurwerk mee te nemen!

Vuurwerk in Antwerpen Deel 2 - slot (Uit het boek: Crazy Stories 2, www.lulu.com)

...Ik teken het paradijs met daarin Adam en Eva, en God de vader in het midden met zo'n blik van: alles komt goed.
Eva doet zich tegoed aan de verboden appeltjes. En ik denk nog; als daar de Surinaamse sinaasappelen van Orange (zie Crazy Stories: Deel 1) hadden gehangen, dat dan de geschiedenis van de wereld wellicht heel anders was verlopen.

Het paradijs wordt als een soort Ark van Noach. De prachtigste vogels en dieren huppelen er vrolijk met z'n tweeën in het rond: sneeuwuilen (oeroeboerend), wielewalen, krekels, konijnen met een bochel, Orca-fijnen, Mechelse peperkoekkoeken, hazen, pony's uit Pony Park Slagharen, vogelbekdieren, waterreuskonijnen, paarden, Hoedenvogels, slangen…, ga zo maar door. Het wordt één groot pretpark!

Rondom de engel schilder ik nog meer engelen met mandjes. Ze gooien allemaal iets naar beneden. De een strooit zeesterren, een ander salamanders en er is er zelfs een bij die kleurige condooms (zeker weer een reclamestunt van een of ander meisjesblad, denk ik zo bij mijzelf) in het rond strooit.

De vuurwerkaansteker en zijn collega's kijken gefascineerd naar het scherm.
‘Vinden jullie het mooi? vraag ik. Mag het paradijs de lucht in?’
De vuurwerkaansteker knikt van “yes”.
Als ik bijna op enter wil drukken, zegt er een wijsneus met een veel te grote bril: ‘Die Adam en Eva zijn wel poedelnaakt!’
‘Nou en..., brom ik; die dieren zijn toch ook naakt!’
‘Oh ja, dat is ook wel weer zo,’ zegt Bril.

Goed, ik druk op enter en een enorme regen van vuurpijlen verlicht de lucht boven de Schelde. En in prachtige kleuren wordt het enorme schilderij - ondersteund door goddelijke geluiden - tegen de hemel geprojecteerd.
Het publiek is uitzinnig. Mensen roepen: ‘Halleluja, god is op aarde wedergekeerd. Prachtig..., prachtig... Wat een hemels geschenk!’

Vlug teken ik er nog een engel bij die manna strooit, want de vogels en dieren hebben honger. Oh..., en even nog mijn handtekening er onder zetten: Jozef Bloks.

‘Jozef Bloks...,’ roepen de mensen op de kaai in koor.
Ze denken zeker dat ik hun nieuwe god ben. Vlug gum ik mijn naam uit en verander die in: Henri.
Ze weten toch niet wie dat is.

‘Kom, ik ga er maar weer eens vandoor,’ zeg ik.
‘Bedankt Jozef, zegt de vuurwerkafsteker, maar hoe zet ik het straks allemaal weer uit?’
‘Oh, als je er genoeg van hebt, type je gewoon: slowly off. En dan zoomt alles langzaam uit. Je kunt natuurlijk ook gewoon wachten tot morgenvroeg, tot het weer licht wordt. En…, als jouw vuurpijlen op zijn, houdt het feest natuurlijk ook op! Dus drie opties hè... Doei.’

Ik pak mijn spulletjes in en ga er weer vandoor.
Onderweg passeer ik het meisje met de zwarte wolfshond. Verbaasd staat ze omhoog te kijken.
‘Dag prinsesje,’ zeg ik.
Ze vraagt: ‘Wie is Henri?’

maandag 5 november 2012

Vuurwerk 1

Ter gelegenheid van 50 jaar Bond is er nu een James Bond 007 parfum.
"Oh schat, wat ben je toch weer vurig vandaag".

Zwaar vuurwerk (met de kracht van een handgranaat) te koop via internet.

Peking bedolven onder sneeuw. Al het vuurwerk wordt nu nat.
---------------------------------------------------------------------------------------

Vuurwerk in Antwerpen Deel 1 (uit het boek: Crazy Stories 2, www.lulu.com)

Wat een geknal, wat een herrie! Duizenden sterretjes vormen een groot, fel-rood hart in de zwarte avondlucht.

Het hart doet mij denken aan een film, waarin een eenzame man - op een parkeerplaats - in het gras een mooi rood hartje vindt. Hij raapt het op, en het hartje zegt: ‘I love you..., I love you.’

De man is helemaal in de wolken en denkt: hé, eindelijk iemand die van mij houdt. Hij wordt helemaal verliefd op het hartje en neemt het mee naar huis. Hij neemt het zelfs mee naar bed. Alles gaat goed, totdat op een dag het hartje niets meer zegt. Wat hij ook doet, het hartje houdt niet meer van hem.

Ergens tussen de menigte zie ik het punkmeisje met de zwarte wolfshond. Ze geniet duidelijk van al het gespetter daar hoog in de lucht. Ze ziet er goed uit, geen wallen onder haar ogen.
Een opvallende, grote zilveren ring schittert aan haar rechtermiddelvinger.
En ook haar hond ziet er goed gevoed uit.

Heel langzaam slenter ik aan haar voorbij, en zoals lang geleden afgesproken zeg ik: ‘Hé, hallo mijn prinsesje.’
Met een grote glimlach op haar gezicht kijkt ze mij aan.
Ik aai de hond, hij herkent mij nog en kwispelt met zijn staart. Zonder verder nog iets te zeggen, vervolg ik mijn weg. Lief meisje, mooie ring, lieve hond, denk ik bij mijzelf.

Het vuurwerk is wel aardig, maar dit heb ik al honderd keer gezien. Ik loop naar de vuurwerkafschieter (of hoe noem je zo iemand) en zeg dat ik het beter kan.

‘Hé, wie we daar hebben, zegt hij tegen zijn collega's; het is schrijvend kunstenaar Jozef Bloks in eigen persoon.’
‘Jullie doen dat allemaal wel leuk, zeg ik, maar wij leven nu toch in het digitale tijdperk. Of niet soms?’
"Ja, ja", wordt er hier en daar gemurmeld.

Ik haal een tekenbordje, een pen en een cd'tje uit mijn binnenzak en zeg: ‘Stop die cd maar eens in jouw laptop.’
Even installeren..., hop... hop... hop.
'En nu goed opletten.'
Benieuwd kijkt de vuurwerkafschieter naar zijn monitor.

Met de pen teken ik een engel en zij verschijnt direct op het scherm.
'Ja, ja, mooie engel,' zeggen zijn collega's zuchtend.
Vervolgens geef ik haar een mandje met daarin allemaal kleurige vissen.
‘En nu?’ vraagt de vuurwerkafschieter.
Ik tik: slow motion.

‘En wat nu?’ vraagt de vuurwerkafschieter weer.
‘Druk maar eens op enter. Oh, wacht! Ik heb nog wat speciaal geluid op een stick, stop die er ook maar in. Zo, en nu...: enter.’

Een regen van pijlen schiet de lucht in, ondersteund door goddelijke geluiden uit mijn boek: Jozef Bloks in beeld en geluid.
Uit een zee van licht doemt de engel op en hoog boven het water gooit zij vissen - in alle kleuren van de regenboog - uit het mandje in de Schelde.

"Fantastisch", roept het publiek.
‘Geweldig,’ roept de vuurwerkafsteker.
De vissen schieten lichtgevend door het water, sommigen doen zelfs een waterballet.
Het publiek is vreselijk onder de indruk.
Vriendelijk glimlacht de engel naar de verbaasde mensen beneden op de Kaaien.

‘Wacht even,’ zeg ik en ik zoom de engel langzaam een beetje uit.
Boven in de lucht besluit ik een hemels tafereel te schilderen en met mijn digitale pen teken ik een Bijbelse voorstelling uit mijn kleuterschooltijd.

Voordat de les begon, liet de non met de enorme boezem mij vaak Bijbelse taferelen op posterformaat zien. Ze had er een rek van vol.

Ook na schooltijd - als ik er om vroeg - liet ze mij die prachtige afbeeldingen zien. Volgens mij heette ze zuster Julia. Ze was heel lief en vond het fijn dat ik zo geïnteresseerd was. Zij zag in mij wellicht al een toekomstige priester of zoiets. (Verder dan misdienaar - voor een keer - heb ik het nooit gebracht, maar dat is weer een heel ander verhaal.)

Ze hing dan altijd een beetje moederlijk over mijn schouders gebogen. Waarbij ze haar boezem - verborgen achter haar zwarte habijt - iets te nadrukkelijk tegen mij aandrukte. En in mijn verbeelding hoorde ik haar soms fluisteren: ‘Pak ze dan, pak ze dan.’ Maar omdat ze zo muffig rook, heb ik dat maar nooit gedaan.

Morgen volgt deel 2 (slot)

zondag 4 november 2012

De zon

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is de dag dat hij lekker lang in bed mag blijven liggen. Maar misschien staat hij juist wel heel vroeg op, om in het kille, donkere bos naar het burlen van bronstige herten te gaan luisteren.

New York..., orkaan..., wat een ellende. Rob was juist bezig met de repetitie van een Nederlandse bewerking van het liedje Sandy (Grease/John Travolta). En dat ging dus niet door!

Lange tijd was Frankrijk heer en meester over de zon. Ze hadden zelfs van 1638-1715 een eigen Zonnekoning (Lodewijk XIV). Maar nu is Duitsland de Zonnekoning van Europa!

De zon levert gratis energie, en toch merkt de consument daar nauwelijks iets van! In arme landen - zoals Cuba - zijn de daken bezaaid met zonnepanelen. Ik begrijp niet waar de hoge kosten liggen!

Vaak denk ik, dat - als je een beetje handig bent - je zelf wel zo'n zonnepaneel in elkaar kan knutselen. Ik ken ook heel wat mensen die achter in de tuin (illegaal) een waterpomp in de grond hebben geslagen.

Vervolgens leg je een groentetuintje aan; laat een stel kippen rondscharrelen; een paar lieve konijntjes, en een varkentje dat het afval opvreet. En..., je hoeft nog maar zelden naar de supermarkt!
Moet je eens zien hoeveel geld je bespaart!

Misschien behoort Rob wel tot het soort mensen die dit allang hebben gedaan. En zit hij nu lekker in zijn pyjama - bedrukt met fladderende elfjes en kabouters met een kruiwagentje - op de sofa. Slurpend aan een glaasje witte wijn van eigen druivenranken, luistert hij naar zijn eigen platen, en op tv kijkt hij naar bronstige herten.

Die Rob heeft het allemaal dik voor mekaar!

zaterdag 3 november 2012

Het Wilde Westen

De laatste dagen moet ik alsmaar denken aan het onheil, dat de orkaan Sandy over New York heeft gebracht. En... aan de aardbevingsramp in Tahïti in 2010. Een groot deel van dat eiland was verwoest, en de televisie toonde beelden van honger en ellende. De hele wereld zamelde geld in.

Toch was er een deel van Tahïti, waar het leven gewoon door ging. Ik zag daar rijk gevulde supermarkten, en mensen die gezellig aan het zwembad lagen. "Wij kunnen er toch niets aan doen", hoorde ik iemand zeggen. "Het is niet ons probleem".

Ik ben dan ook blij dat de burgemeester van New York de marathon heeft afgeblazen, en de 50.000 hardlopers nu de handen uit de mouwen steken om de zwaar getroffen inwoners te helpen de ravage op te ruimen.

De NS volgt natuurlijk ook het nieuws en... ze doen er een extra schepje bovenop.
Want ze vragen niet alleen of de passagiers de conducteur willen helpen, maar... ook willen beschermen!

Ik heb het al zo vaak - vooral 's avonds - meegemaakt, dat ik braaf in de 1e klas zat - waar het mij toegezegde comfort meestal totaal ontbrak - (maar dit terzijde), en dat er nergens personeel te bekennen was. Bepaald veilig voelde ik mij niet!
En nu moeten wij voor politieagent gaan spelen. Ze zijn gestoord!

We gaan weer terug naar de tijd van John Wayne.

'Hé, blijf jij eens met je poten van de conducteur af!'
Pang, pang, pang...!
'Ja, maar dat is de conducteur niet! roept er iemand. Dat is een marathonloper, die verkleed is als conducteur. Hij gaat naar het carnaval!'
'Oh..., sorry.'
Pang, pang, pang...!

vrijdag 2 november 2012

Leuk, leuker, leukst

Orkaan Sandy brengt in New York een feestmaaltijd voor muizen en ratten.
FB vriend: vind ik minder leuk.
FB vriendin: vriendschap met muizen geaccepteerd.

Duiven genieten ook van feestmaaltijd Sandy.
FB vriend: vind ik leuker.
Partij voor de Dieren: vindt dit leuk.

Intelligente mensen drinken meer alcohol dan domme mensen.
FB vriendin: vind ik leukst.
FB vriend: vind ik hahahaonjdkaallllllhawoeeeiii.

Oude mensen vaak niet gelukkig.
FB vriend: vind ik niet leuk.
FB vriendin: vind ik aowooooklljugdbdndjjjjjjooho.
Johan nodigt je uit om 'bejaarden crèche' te delen.

Met een korreltje zout door het leven gaan.
FB vriend: vind dit leuker dan leukst.
Annette wil een spelletje met je spelen.

Braaf leven tot je 65e en dan pas leuke dingen gaan doen.
FB vriend: vind ik te laat leuk.
Opa: bzzzzzzopasuffff.
FB vriendin: vindt opa heel leuk.

Ben jij de leukste thuis?
FB vriend: Hoezo?
FB vriendin: Jaaaaaaa...

maandag 29 oktober 2012

Een kreukelakkoord

Mark Rutte en Diederik Samsom verbreken vandaag de radiostilte. Er komt nu blijkbaar "een beeldmoment". De boel (= Nederland) wordt op orde gebracht! Ben benieuwd hoeveel dat nu weer gaat kosten.

Antwerpse havenbaronnen trekken lieslaarzen aan en gaan nu zelf de Westerschelde uitdiepen. Dat geleuter met Nederland moet maar eens afgelopen zijn!

Orkaan Sandy neemt aan kracht toe. New York wordt hermetisch dichtgetimmerd, en de beurzen op Wall Street gaan - tijdelijk? - dicht. Zou het geld nu echt op zijn?

Red Bull coureur Sebastian Vettel wint wederom de Grand Prix van India. De vonken vlogen er vanaf! Mijn vrolijke schoonbroer, die dragraces rijdt op lachgas, zou het dus ook eens met Red Bull kunnen proberen.

Bedgeheimen onthuld: de biseksuele Marlène Dietrich - een notoire mannen- en vrouwenverslindster - blijkt het nu ook met vader en zoon J.F. Kennedy te hebben gedaan. De toen al wat oudere Joe Kennedy had ze pas op 60 jarige leeftijd te pakken. "Denk je wel aan mijn kapsel schat".
Seks en politiek zijn onafscheidelijke vrienden.

De Amerikanen vonden in 1882 zelf het elektrische strijkijzer uit. En nu roept er nota bene een Amerikaan; dat we ons moeten bevrijden van de tirannie van het strijkijzer.

Zie je het al voor je: Mark Rutte en Diederik Samsom - beiden in een gekreukeld hemd - openbaren een nieuw kreukelakkoord. Wat zal mamma blij zijn!

zondag 28 oktober 2012

Sandy of Ellen?

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Dus afblijven. Het is zijn dag! Maar wat zou hij vandaag toch allemaal weer aan het doen zijn? Hij is van vast vergeten de klok een uurtje terug te zetten. De bomen in de tuin worden steeds kaler. Het wordt weer winter. Lekker warm bij de kachel en door het beslagen raam naar de sneeuwvlokken kijken. Yes! Ik verheug mij er al op.

Orkaan Sandy komt er aan! Obama bibbert. New York wordt overstroomt! Mensen hamsteren, en de metro wordt wellicht gesloten. Ik begrijp nog steeds niet waarom ze die verschrikkelijke tropische stormen altijd zo'n lieve jongens- of meisjesnaam geven: Sandy, Henri, Isabel, Leslie, Alberto... Ik begrijp daar echt geen snars van.

Parachutespringen vanaf een keukentrapje. Het enige wat je nodig hebt is: een parachute, een bladblazer en een filmcamera. Een beetje bibberend uit je ogen kijken en... het ziet er op het scherm net echt uit! Sprong Felix Baumgartner dus wel echt 39 kilometer naar beneden? Ik heb zo ook altijd grote twijfels gehad bij de eerste maanlanding.

Voedselcontroles in supermarkten. Een sprinkhaan in een blik sperziebonen; een paar wimpers in een ijstaart; een schroef in een staaf marsepein; een postzegel uit 1984, met een afbeelding van Rob samen met een schaars geklede Frau Antje, in een stuk kaas; een muis in een pot augurken... Volgens mij is het binnenkort uit met de pret, en slikken we alleen nog maar astronautenpillen!

Post.nl ontslaat 800 bezorgers omdat ze dit jaar de post slecht bezorgden. In België is er eens een postbode gesnapt, die meer dan tien jaar iedere dag de post gewoon bij hem boven op zolder deponeerde. Daarna ging hij de hele dag wielrennen of vissen.

Zou Rob bang zijn voor Sandy of... voor Halloween, en zit hij nu bibberend achter zijn sofa verscholen? Je weet het immers nooit met hem. Het blijft een man vol verrassingen!

zaterdag 27 oktober 2012

Halloween

Bij mij voor de deur wordt koortsachtig hard gewerkt. Vrijwillige buurtbewoners doen het pad langs het riviertje langzaam in een horrortafereel veranderen.

De entree - een nauwe doorgang gedecoreerd met doodshoofden, enorme spinnen en veel webben - voorspelt niet veel goeds. Ik buk mij en met een vreemd gevoel in mijn onderbuik betreed ik de wereld van Halloween. Door ritselende slierten plastic en plakkerige spinnenwebben baan ik mij een weg.

Uitgeholde pompoenen met uitgesneden ogen staren mij aan. Voorzichtig schuifel ik verder. Ik zie een kerkhof met witte kruisen, gevangen in spinnenwebben en omringd met rode jampotjes met daarin flakkerende kaarsjes. Slierten grauwe rook maken het spookachtige tafereel compleet.

Overal om mij heen staan kleurige lichtspots. En beamers, die als het straks donker wordt, ondersteund door grommende onderaardse geluiden uit luidsprekers, ongetwijfeld dansende horrorfiguren op de struiken zullen projecteren!

Bij het bruggetje, dat vanavond schaars verlicht zal worden door flakkerende lantaarns, kronkelt een enge vuurspuwende gifgroene draak in het donkere water onder mij. En iets verderop is er een huisje met daarin een uitnodigende stoel. Daar ga ik toch écht niet op zitten! Wie weet wat mij dan overkomt.

Hier en daar zie ik ook balen stro met daarop nog meer pompoenen, doodshoofden en spinnenwebben. En tussen de bomen staan skeletten met enge priemende rode ogen.
Ik kijk naar mijzelf in een gebarsten spiegel bedekt met spinnenwebben. Overal zie ik spinnenwebben. Ik raak er in verstrikt. Help...

Als de duisternis valt, komen er uit allerlei gaten en spelonken vast enge demonen tevoorschijn. Vampiers fladderen door de lucht en heksen met zwarte puntige hoeden vliegen op bezems rond. Tovenaars met lange witte baarden prevelen onbegrijpelijke spreuken. En later op de avond, als de volle maan zijn licht werpt over het kerkhof, schuiven grafstenen knarsend open en slijmerige Michael Jackson zombies kruipen naar buiten.

Als er maar geen moord wordt gepleegd, zoals in van die enge Amerikaanse films. Door een man met een wit masker en met een grote bloederige bijl. Een man die kinderkopjes verzamelt. Of..., misschien heeft hij het wel op mij gemunt?

Dat wordt straks huiveren en bibberen! Het hele dorp zal komen kijken. Schoorvoetend bewegen zij zich over het knarsende, schaars verlichte grindpad, terwijl er vanachter de struiken enge geluiden klinken. Kattengejank gaat door merg en been. Kleine kinderen met wit weggetrokken gezichtjes houden stevig de hand van hun moeder vast.

Een ijskoude wind huilt om mij heen. Gelukkig is er een kraampje waar warme pompoensoep wordt geserveerd.

Ik weet het: ik ben geen held. Vanavond ga ik dus niet kijken. Ik blijf veilig binnen, loerend door een spleet tussen de gordijnen.

Wilt u meer informatie over Halloween Aalst-Waalre klik dan rechts op de link!

vrijdag 26 oktober 2012

Kookles

De snooze-knop op je wekker veroorzaakt een gevecht tussen de stof serotonine (die je in slaap doet vallen) en dopamine (de stof die zegt dat je moet opstaan). Met als gevolg: dat je de hele dag niet optimaal fit bent.
Vanaf nu wordt er dus niet meer gesnooz...d-de!

New Yorkse politieagent wilde zijn vriendin zachtjes koken en daarna opeten. Gedver..., vlees moet je braden en lekker kruiden.
Die man moet eerst maar eens op kookles gaan, ja toch!

Wetenschappers, en ook weermannetjes en -vrouwtjes gaan voortaan zwijgen. Want als ze bijvoorbeeld een aankomende aardbeving te licht inschatten, gaan ze nu geheid de gevangenis in.
We moeten dus weer zelf een natte vinger in de lucht steken en het weer voorspellen.
Het kan vriezen en het kan dooien.

Een Smartphone bevat dubbel zoveel ziektekiemen als een deurklink van een toilet!
Dus binnenkort mag je daar ook al niet meer bellen.

De nieuwe tour van de Rolling Stones heet: Rock en Rollator!

Project CHAMP: Boeing heeft een raket uitgevonden die alle elektronica vernietigt, maar de rest onaangeroerd laat.

Begin jaren '80 hadden ze de Neutronenbom uitgevonden, die alle mensen vernietigde en de gebouwen overeind liet staan.
Ik heb toen nog een serie tekeningen gemaakt van mijn kleren. Een eenzame spijkerbroek die over een stoel hing en zo meer. Want weldra zou ik er niet meer zijn.

Maar..., ik ben er nog steeds, dus met Champ zal het ook wel niet zo'n vaart lopen.

Hé..., ho..., help, mijn computer houdt er mee op.
Biep..., biep..., blurp!

donderdag 25 oktober 2012

Op de foto met erotische frieten

E.T. is nu bijgezet in het museum van Madame Tussauds. Zangeres Keet - bekend van onder andere Roodkapje - ging als eerste bij volle maan, vliegend op een BMX, samen met het buitenaardse wezen (gezellig smullend van patatten) op de foto.

Vlaamse frieten crisis.
Vrouw wil niet gefotografeerd worden! "Wat kost een heel klein kinderportie zonder mayonaise, en zonder zout?"

Spanjaarden vieren dit jaar Halloween in leegstaande luchthavens. In plaats van meloenen gebruiken ze uitgeholde aardappelen. Bekijk binnenkort de foto's!

Pornosites stelen massaal privébestanden van seksuele aard!

Jaren geleden heb ik, in mijn naïviteit, een foto van mijzelf in tangaslip - knabbelend aan overheerlijke frieten met veel mayonaise - op internet geplaatst. Dom, dom, dom! Want nu sta ik op de cover van een of ander seksblad, dat vermeldt dat je van veel frieten eten: erotische fantasieën krijgt.

'Zou E.T. eigenlijk wel van frieten houden of doet hij maar alsof?' vraag ik mij af.

Met Google Adsense kun je veel geld verdienen.
Vandaag maak ik dan ook voor het eerst in mijn verhalen reclame voor een Ierse band uit Dublin, die muziek maken onder de naam: Dogs.
Ik ben benieuwd wat het gaat opleveren!

Of zal ik toch maar reclame voor frieten maken?

Mijn schoonzoon (die dol is op frieten) zit in deze band aan de knoppen. Vandaar...

Luister maar eens naar een paar songs op: http://www.dogstheband.com/


Graag ontvang ik reacties.

dinsdag 23 oktober 2012

Wat een feest!

NAC ontslaat trainer. Standaard ontslaat hoofdcoach.

Nou..., dan pakt de Engelse voetbalclub Crystal Palace het slimmer aan. Zij laten vrolijke hupseflupsende Cheerleaders dansen op Gangnam Style van PSY. En de dames doen ook nog eens lipsyncen.

En Ronnie Tober, die dankzij de rappers Ali B en Priester - zij maakten een succesvolle remake van "Breng die rozen naar Sandra" - een ware comeback maakte, mag ook mee dansen. Bovendien won hij onlangs nog de Michiel de Ruyter Prijs en binnenkort komt hij met een nieuw nummer "Kom in mijn armen vannacht". Dus redenen genoeg om te feesten!

En, er is nog veel meer om in feeststemming te komen! Want dankzij de crisis wordt de zelfrijdende auto al heel binnenkort een feit. En goedkoop! Omdat ze minder zwaar zijn - er wordt immers niet meer gebotst - er zit dus ook geen airbag in. Ja..., dat wordt een hele zorg minder voor de ziekenhuizen.

En, je mag 'rijden' zonder rijbewijs én zonder verzekering. Dus feest voor mensen die van een drankje houden. Ze mogen weer lekker dronken achter het stuur kruipen. En..., ook goed voor de drankindustrie. Zo zijn er natuurlijk nog talloze voordelen op te noemen. Vul zelf maar in!

Alleen komt er massale werkeloosheid bij de vervoersbedrijven! Maar die chauffeurs worden dan ingezet om de overbodige stoplichten en verkeersborden op te ruimen.

Of we dit allemaal nog gaan meemaken, is de vraag; want volgens de Maya kalender vergaat de wereld op 21-12-2012.

En dan is het uit met de pret!