Een trieste dag

Je hebt van die dagen dat er heel veel leuke dingen in de wereld gebeuren. Zoals bijvoorbeeld; dat gisteren Obama de Amerikaanse verkiezingen weer won. En dat ik plotseling de goddelijke ingeving kreeg om Obama "Obladi, oblada" van de Beatles te laten zingen. Omdat het woordje "barrow" in het Nederlands "kruiwagen" betekent.

Maar er zijn ook van die dagen, zoals vandaag; dat er niets gebeurt, waar je vrolijk van wordt. Bij Electrabel in Nijmegen is de stoomketel geëxplodeerd (even wat stoom afblazen, is ook niet echt grappig). En dat Nuon een zoutzuur-lekkage heeft gehad, daar kan ik als vrolijke blogschrijver ook niet veel mee.
Zijn wij nog wel veilig?

Lang geleden - in de jaren '70 - heb ik eens aan de voet van de Duitse kerncentrale Kalkar gedemonstreerd en..., die is nu mooi dicht!

Het complex werd in 1995 verkocht aan een Nederlandse ondernemer, die er een pretpark 'Wunderland Kalkar' in vestigde.
Dus al die gevaarlijke rommel opruimen, en er pretparken van maken!
Ik denk dat ik een nieuwe politieke partij ga oprichten: de P.P. (de Pret Partij)!

En dan tot slot nog het trieste wereldnieuws, dat Rod Stewart - de stoere zanger van "Da' Ya' Think I'm Sexy" - tranen met tuiten huilde na de overwinning van zijn thuisploeg Celtic Glasgow op FC Barcelona (uitslag 2-1).

Nou Rod: 'You never walk alone.' Ik zal je steunen!

Zilte druppels vallen op mijn papier..., alles wordt nat.

Wat een trieste dag!