Het stormt in Nederland. Statige bomen breken als lucifershoutjes af, en aan de kust is het voor de liefhebbers: lekker wegwaaien bij windkracht 10.
En bijna fluisterend zingt hij zijn lied:
"DE DONDER ROLT"
Half vier in de morgen, is het al zo laat?
Hij loopt haastig naar zijn auto in een uitgestorven straat.
Regendruppels op de vooruit, er hangt storm in de lucht,
op de vlucht uit een motel, de bekende weg terug.
En de donder rolt... en de donder rolt...
Alle lichten branden in een huis daar ver vandaan, zij wacht bij de telefoon met haar vaderduster aan.
Kon ze maar geloven dat ze zich vergist, en dat het door de storm komt dat hij er nog niet is.
En de donder rolt... en de donder rolt...
En de donder rolt... en de bliksem kraakt,
en de liefde brandt waar ze wordt geraakt...
en de storm raast door... de maat is vol,
diep in haar hart... waar de donder rolt.
Ze staat al bij de voordeur als hij het pad oprijdt,
gooit zich in zijn armen..., al haar angst en spijt.
Maar in de wind drijft een vreemd parfum, een geur die aan hem kleeft,
de bliksem licht haar ogen op en hij weet dat zij het weet...
En de donder rolt... en de donder rolt...
En de donder rolt, de bliksem kraakt,
en de liefde brandt waar ze wordt geraakt...
en de storm raast door... de maat is vol,
diep in haar hart... waar de donder rolt.
Mooie tekst! En wat kan die Rob toch prachtig zingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten