Fernandel en de zwarte engel

Het sneeuwt. Kleine witte vlokjes dwarrelen om mij heen. Ik knoop mijn das nog vaster om mijn nek. Ik nies. In de klimop - die weelderig tegen een oude boerenschuur groeit - zie ik een paar dronken kramsvogels zich tegoed doen aan donkerblauwe bessen.

In ziekenhuizen worden steeds vaker mensen door robotten geopereerd. 'Biep..., biep. Ik nu gaan verwijderen rechternier. Oh..., biep..., biep. Sorry, was linkernier.
Ligt nu in prullenbak. Piep... piep... piep!
Biep, biep..., patiënt overleden!'

"Wij moeten strijden tegen het pessimisme en de bitterheid die de duivel ons voorhoudt", hoor ik Franciscus I zeggen. Deze seniele oude man gelooft dus nog in duivels en demonen.

Zijn Argentijnse jeugdvriendinnetje klapt uit de school. "Als ik jou niet kan krijgen dan word ik maar priester" had hij haar ooit geschreven. En alzo geschiedde het. Ik vermoed dat ook hij binnenkort heilig wordt verklaard.

Ik ga op een bankje zitten, open mijn laptop en besluit mijn verhaal van afgelopen woensdag (13 maart klik hier!) verder te schrijven.

De eenzame dronken pastoor (die met zijn hoofd tegen de wijwaterbak knalde) blijkt niet dood te zijn. Versuft wordt hij wakker uit zijn bewusteloosheid. De witte mist is inmiddels grotendeels opgetrokken en een beetje verdwaasd kijkt hij - als een soort van Fernandel - om zich heen.

Vóór hem op het altaar staat een grote zwarte engel. 'Waarom ben jij zwart? vraagt Fernandel met een brede glimlach om zijn mondhoeken. Zwarte engelen bestaan immers niet!'
'Jawel, antwoordt de engel. Er zijn engelen in allerlei kleuren. Maar wij worden gediscrimineerd. Bovendien ben ik homo. Ik heb aids en heb een geadopteerde zoon.

Stiekem had ik mij in het hoogste torentje van het Vaticaan verscholen. Maar helaas werd ik tijdens een razzia ontdekt, en toen heeft Franciscus I mij de tempel uitgejaagd. Een duivel, een duivel!, schreeuwde hij woedend.'

'Voor zo'n monster wil ik geen pastoor meer zijn, zegt Fernandel terwijl hij twee glazen rode wijn volschenkt. By the way..., ik ben geen homo, maar door dat gedoe met het celibaat, ben ik wel heel eenzaam geworden. Kunnen wij samen niet iets nieuws beginnen? Een kerk met zingende Blues Brothers lijkt mij wel wat!'

'En mag Whoopi Goldberg dan ook meedoen?' vraagt de engel. 'Natuurlijk, die moet zeker van de partij zijn. En ik wil ook veel Gangnam Style!'

Ik klap mijn laptop dicht en denk bij mijzelf: het moet allemaal niet gekker worden.

p.s. Voor de ongelovigen onder u. Fernandel is het pseudoniem van de Franse acteur, komiek en zanger Fernand Joseph Désiré Contandin. In de jaren vijftig - van de vorige eeuw - was hij vooral bekend door zijn rol van komische pastoor in de reeks van "Don Camillo" films.