Translate

zaterdag 1 februari 2014

Nationale Poëzieweek 2014

De Poëzieweek, een week waarin heel Nederland wordt overspoeld met serieuze gedichten. Een item in DWDD waarin Adriaan van Dis natuurlijk niet kon ontbreken.
Lang geleden woonde ik in het huis van dichter Hans Vlek. Zijn boekenkast puilde uit. Ik kwam er niet doorheen. “Gedichten zijn soms ingewikkeld…, moeilijk” zo hoorde ik Adriaan zeggen. Hoezo? Op Sinterklaasavond wordt er in menig huiskamer toch een olijk doch simpel gedichtje gekraaid: De Sint is de beste vrind van ieder kind… Als het maar rijmt! Ik denk dat menig rapper het zo heeft geleerd: I fuck you here and I fuck you there. But I love you, so take care!

Héél…, heel lang geleden droeg ik - in de binnenstad van Eindhoven - midden op straat een gedicht voor aan een mooi meisje met een slanke taille en flinke borsten. (Niet ver van de friettent die Theo Maassen zo boeiend beschreef - ja, die met die schooiende duiven!)

Jij ziet teveel, je ruikt maar weinig
Jij lacht erg veel, je luistert niet
Zoveel wolken in de lucht, zoveel onbegrip
Ook ik zie teveel, maar de HEMA-worsten ruik ik wel
Ja, ik heb weer geluk

Niet-begrijpend keek ze mij aan. En fluisterend zei ze tegen haar vriendin: ‘Ja…, hij is kunstenaar!’

“Een gedicht hoef je niet altijd te begrijpen, het moet spannend zijn!” Iets van die strekking zei van Dis. Ik heb heel wat gedichten geschreven waar ik zelf ook geen bal van snapte. “Maar jij vertelt het zo mooi” zei er eens een meisje. ‘Nou, dan is het goed,’ mompelde ik.

“Anne Vegter - de dichter des Vaderlands - gebruikt haar functie om poëzie in te zetten als een radicaal middel tegen de dominantie van politiek-economisch taalgebruik”, lees ik ergens. Ook hier snap ik geen hol van! Een stukje verder lees ik; dat ze de strijd aangaat tegen de bezuinigingen op bibliotheken en culturele centra. En ik denk: mens, zeg dat dan meteen.

Als ik een gedichtje zou mogen schrijven voor al de wereldleiders die in maart naar de Nuclear Security Summit in Den Haag komen. Of… - net zoals chef-kok Jonnie Boer - iets lekkers zou mogen klaarmaken. Dan zou ik zeker mijn best doen! Boudewijn de Groot rommelt nu al in mijn hersenpan, dus voor Obama zou ik het wel weten:

Luister, luister naar de zoute zang van jonge haring
Aanschouw de dans van een krolse makreel
En knabbel maar lekker aan Jonnie’s gevulde fazant
Terwijl Mark Rutte tot diep in de nacht de tango danst
Ja, alleen op de Noordzee is voor iedereen het beste
In je oorlogsschip van staal
Droom maar lekker van overwinning en macht
Welterusten mijnheer de president, slaap zacht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten