Translate

dinsdag 24 juni 2014

WK gokken. Ik heb mij laten piepelen. Willem-Alexander en Maxima drinken Chileense witte wijn.

Er zijn ontelbare goksites. En niet alleen de Chinezen gokken! Nee, heel de wereld schijnt te gokken. Ik lees ergens dat er tijdens iedere WK wedstrijd in Brazilië voor 2 miljard euro wordt gegokt, dan wel vergokt! Ze gokken niet alleen op het aantal corners of vrije schoppen, maar ook op allerlei onzinnigheden. Zo wordt er gewed; of de schoenveters van Arjen Robben tijdens de wedstrijd tegen Chili weer in de knoop zitten; of... hoe lang het duurt voordat hij ze weer los krijgt; en hoeveel meter de Gambiaanse scheidsrechter Gassama schuimpje gaat trekken. En nog véél meer van dat soort idioterie.

Ze gokken niet alleen op wedstrijden. Er wordt gegokt op alles wat los en vast zit.

Zo werd er natuurlijk ook op Sierd de Vos gegokt toen hij - omringd door Braziliaanse jongetjes met een doodshoofd op hun T-shirt - voor VIORANJE verslag maakte. Hoe snel zouden ze zijn portemonnee rollen? En..., of hij op het einde van de uitzending nog wel kleren aan zijn lijf zou hebben? Sierd in een gele tangaslip zou de kijkcijfers zeker beïnvloeden. "Oké, daar gokken we dan ook maar op" hoorde ik iemand zeggen.

En laatst, toen Sierd - in zijn goede pak en met een grote zwarte paraplu zwaaiend boven zijn hoofd - verslag maakte te midden van de woeste golven van de Atlantische oceaan, werd er gegokt of hij kopje onder zou gaan, en hoe lang? En..., of misschien plotseling Jaws met een grote opengesperde bek uit de golven zou opdoemen en hem met huid en haar (inclusief paraplu) zou verslinden.

Nou, Gassama trok maar weinig schuimlijntjes. Hij kletste wel erg veel met de spelers. Toen hij met Robben babbelde - die even neergelegd was door een kleine tanige Chileen - dacht ik: welke taal zouden ze eigenlijk spreken en wat zou hij zeggen? Heb je je pijn gedaan, Arjen? Kusje er op? "Nee, nu even niet", meende ik Robben horen zeggen.

Tijdens het verloop van de wedstrijd werd ik steeds somberder - ik had namelijk 5 - 1 voor Nederland gegokt. Ik had al mijn spaarcentjes ingezet!

Maar ja, gokken is dan ook een vak apart.

Ik heb zo eens een croupier ontmoet die vertelde dat er iedere week (op donderdagavond precies om 20.00 uur) een oude vrouw bij hem aan de blackjack tafel schoof. De vrouw vergokte dan telkens duizenden euro's. Om precies 22.00 uur hield ze het voor gezien. Ze bedankte hem hartelijk voor de fijne avond en zei dan bijna opgewekt: tot volgende week.

Maar goed..., Leroy Fer kwam in de wedstrijd. Hij knalde er meteen de eerste goal voor Nederland in. Dat gaf mij hoop! Maar de klokt tikte gemeen verder. En toen in de laatste minuut Memphis Depay de tweede goal scoorde, wist ik dat Nederland had gewonnen.
En..., dat ik al mijn spaarcentjes kwijt was!

Ik hoorde de verslaggever een paar keer zeggen: hij liet zich piepelen (overigens een raar woord), maar ik denk dat ik het wel begrijp. Ja, ik voel mij ook gepiepeld!

Willem-Alexander en Maxima mogen weer een vreugdedansje maken en misschien drinken ze er ook nog wel een glaasje witte Chileense wijn bij.

Nee, geef mij maar tafelvoetbal.

--------------------------------------------------

Jozef Bloks steunt Alzheimer Nederland - Steunt u ook!

Een deel van de opbrengst van zijn boeken en Lippy posters gaat naar Alzheimer Nederland!

Kijk hiervoor in zijn Webshop of op de site van Alzheimer Nederland.

vrijdag 20 juni 2014

Het was een echte billenknijper - Willem-Alexander en Maxima hopten een vreugdedansje op een gele skippybal.

De uitslag Nederland - Australië was niet te voorspellen! Zelfs een sprinkhaan (de grasshopper uit de serie Kung Fu met David Carradine) had het niet kunnen dromen. Willem-Alexander en Maxima moesten alweer een dansje maken. Of zouden ze vrolijk op de muziek van Fransje Bauer op een gele skippybal rondgesprongen hebben?

Ik luister naar het olijke commentaar van de heren van VI ORANJE - in het Kurhaus aan het Scheveningse strand. Wat een gekwetter en getetter. Nou, ik mis die Dries Roelvink (in gele zwembroek) toch wel een beetje.

Een tijd geleden was ik in Scheveningen en toen was het strand bezaaid met duizenden gele vlinders. Wat die daar deden? Dries mag het weten. Misschien kwamen ze wel op al die fel gekleurde tangaslipjes af en dachten ze dat het bloemen waren. Tja, je weet het niet, hè.

Een vriendin van mij had eens een hele grote badhanddoek gekocht met daarop knalgele zonnebloemen. Prachtig, "maar wel een beetje dom", zou Maxima zeggen. Ze had de handdoek nog maar net op het strand uitgespreid toen er al een eerste nieuwsgierige bij kwam aan gezoemd. En volgens mij was het de koningin! Want niet lang daarna volgde de rest van de bijenkorf - die blijkbaar ook allemaal dachten dat het een échte Van Gogh was. Nou, mijn vriendin werd dus helemaal lek gestoken!

Weten jullie trouwens waarom er tijdens deze WK - in de buurt van het strafschopgebied - zoveel vrije trappen worden gegeven? Omdat die scheidsrechters er nu een nieuw speeltje bij hebben! Want alleen maar op een fluitje blazen, met gele en rode kaarten wapperen en tekeningetjes in een boekje krabbelen is blijkbaar niet genoeg. Ja, ze hebben nu een spuitbusje waarmee ze lijntjes op het veld mogen trekken. Volgens mij is het dezelfde mousse die ik wel eens in mijn haren spuit - om mijn krullen te verstevigen. En dat witte schuim spuiten zij nu op de groen geverfde grasmat! Het nieuwe spelletje heet "schuimpje trekken". Voetballers moeten nu als kleine kindertjes achter het lijntje blijven staan. Tot hier en niet verder! En vlug ook - want anders spuit zo'n scheidsrechter zonder pardon over je peperdure voetbalschoenen.

Sierd de Vos vind ik geweldig. Ik lach mij soms te pletter om die man. Het gaat eigenlijk nergens over. Volgens mij heeft hij vaak naar Erica Terpstra gekeken. Als Sierd vanuit Brazilië - met zijn droge stem en met een 'geheimzinnige' glimlach - na soms minuten stilte zegt: tja..., wat zal ik er van zeggen... Dan valt half VI ORANJE al van hun stoel van het lachen. En dan heeft hij nog niets gezegd. Kun je nagaan hoe er gelachen wordt, als hij écht iets gaat zeggen.

Gelukkig voor Nederland kwam Memphis Depay (van PSV) in het veld, want die kangoeroes maakten rare sprongen. Ja, "Het was met de billen knijpen", hoorde ik iemand met een zuinig mondje zeggen.

Nee, geef mij maar tafelvoetbal.


Maar ja, je weet nooit of er een gele vlinder op de hand van Van Gaal gaat zitten en dan wordt Nederland misschien toch nog wereldkampioen.

-----------------------------------------------------------------------

Jozef Bloks steunt Alzheimer Nederland - Steunt u ook!

De eerste Lippy poster "BLAUWE HONING" is klaar!
Formaat: A2 (40 x 60 cm)
Zwart Wit
Prijs € 5,00

U kunt deze poster gemakkelijk per email bestellen.
Kijk hiervoor - en ook voor het boekje "Nieuws met een glimlach: Deel 1 - 2014" - op www.jozefbloksmuseum.nl/Webshop.htm
Met leuke Lippy illustraties!

Een deel van de opbrengst gaat naar Alzheimer Nederland!

Deze actie kunt u ook direct steunen door te doneren!
Kijk hiervoor op: www.inactievooralzheimer.nl/acties

Al stort u maar één euro - iedere euro telt!

Bedankt voor uw steun!




zaterdag 14 juni 2014

Willem-Alexander en Maxima maken vreugdedansje - goudvis voorspelt: 5 - 1

Al dagen lang zwommen de goudvissen rondjes rondom de pot met gele waterlelies die midden in mijn vijver staat. Ze zwommen telkens één rondje rechtsom, vervolgens draaiden ze zich om en daarna zwommen ze vijf rondjes linksom de pot. Dus geen Pélé de Piranha, maar gewoon een stel ordinaire goudvissen die de uitslag van de voetbalwedstrijd Nederland - Spanje voorspelden. Mijn kanariepietje zong ook al dagen lang een voor mij totaal onbekend melodietje. En als ik de keutels van mijn konijn Ko had geteld, dan had ik het ook kunnen weten. Maar ja, wie let er nu op een konijn dat tergend langzaam één keutel draait, vervolgens minutenlang obstipeert en daarna snel vijf dampende keutels uitpruttelt. Ja, vissen, vogels en dieren hebben een zintuig waar menig Chinees jaloers op is!
Dat die Arjen Robben zo lang aan zijn schoenveters zat te prutsen vond ik ook erg merkwaardig. Misschien had er iemand stiekem vijf knopen ingelegd. Tja, er gebeuren soms vreemde dingen op zo'n voetbalveld.
Die voetbalwedstrijden kun je volgens mij gemakkelijk manipuleren. Ik zou een schaars geklede Yolanthe Sneijder-Cabau achter het doel van de tegenstander laten cheerleaderen zodat de doelman de hele wedstrijd met zijn rug naar het veld staat gekeerd. Het is zomaar een ideetje. René van der Gijp, Johan Derksen, Jan Boskamp en de rest aan tafel van Vi Oranje hadden het mooi mis. Van Gaal liet ze een poepje ruiken. Ik denk dat Nederland wereldkampioen word. Willem-Alexander en Maxima mogen weer een vreugdedansje maken.

Op de televisie hoorde ik ook nog iemand zeggen "en dan varen ze straks weer in een bootje door de Amsterdamse grachten - het is altijd weer hetzelfde tafereel". Inderdaad, ze zouden iets anders moeten verzinnen. Maar wat? Met z'n allen in een luchtballon of hangend aan een elastieken bungeejump kabel onderaan een helikopter. En dat ze dan sprongetjes door de stad maken. En als ze dan de grond raken, dat het publiek ze dan even kan aanraken alvorens ze weer verder hoppen. Misschien een beetje gevaarlijk? En misschien vallen er wel gewonden.

Maar ja, voetbal is niet geheel zonder risico. Ik heb trouwens een hekel aan de meeste verslaggevers die vaak lullen als een kip zonder kop. Zij zitten ergens veilig, hoog en droog in een hokje en kletsen de wedstrijd aan elkaar; dat ie dat nou niet ziet; er stonden er twee helemaal vrij voor goal; het is ook pas zijn derde interland; ja, zijn vrouw is in verwachting van de vijfde; gisteravond zeker een verjaardagsfeestje gehad...

Het regende gisteren af en toe pijpenstelen, de spelers zagen soms geen hand voor ogen en dan heeft zo'n verslaggever het over een welkome verfrissing - terwijl het in Brazilië winter is en de thermometer maar nauwelijks de twintig graden haalt. Ga zelf eens op het veld staan, denk ik dan.

Ik heb als jonge knul gevoetbald terwijl de regen met bakken naar beneden viel. Schop dan maar eens met slippende doppen onder je schoenen zo'n natte loodzware lederen bal de goal in. Voor open doel staan, en er dan toch naast schieten omdat je verblind bent door het water dat van je kop afdruipt. En dat je dan door een menigte voetballiefhebbers (met paraplu) langs de lijn wordt uitgejouwd en uitgescholden voor blinde vink en nog veel erger.

Twee keer in de week kregen wij 's avonds theorieles. "Ja, zo moet je een man dekken", zei dan de aan een dikke sigaar lurkende bollende trainer terwijl hij met een lange stok een stel zwarte magneetjes op een bord verschoof. Ja, dat zal allemaal wel, maar ga zelf maar eens midden in de winter in je korte broekje op een keiharde bevroren en soms besneeuwde grasmat voetballen. Als je struikelde had je een gat in je knie. En dan heb ik het niet eens over alle blauwe plekken.

Nee, geef mij maar tafelvoetbal!