De regenman

Temperaturen van rond de 25 graden Celsius - soms zelf over de dertig! En dan komt na een paar dagen de regenman. Meestal een paar druppels, een buitje of een onweertje. Maar nu kwam het met bakken naar beneden. Een Vier Veren Waterval stortte zich over ons neer. Delen van Nederland overstroomden - misère..., misère!

Lang geleden heb ik eens - midden in de nacht buiten op het gazon - samen met een vriendin een oude indiaanse regendans uitgevoerd. Het was een hele hete zomer - al weken had het niet geregend. Het gras verdorde en de bloemen hingen op half elf. We moesten iets doen! Geheel naturel stonden wij als idioten te dansen. Zeker een uur lang. En toen kwam eindelijk de regenman.

In 1982 ontmoette ik op de Documenta in Kassel - Duitsland (de belangrijkste tentoonstelling over beeldende kunst in de wereld) bij toeval de kunstenaar Joseph Beuys. Hij was gehuld in een lange grauwe regenjas en zoals altijd droeg hij een grijze hoed (het regende die dag pijpenstelen). De Amerikaanse president Ronald Reagan kwam dat jaar naar Berlijn en Beuys zong uit volle borst: wir wollen Sonne statt Reagan.

Ik moet ook even denken aan de meedogenloze Italiaanse Sienna-zon die in de film "The Good, the Bad and the Ugly" Clint Eastwood langzaam in een zwaar doorbakken biefstuk veranderde. Gelukkig liep het voor hem allemaal nog goed af.

In Spanje ben ik eens in een bergdorpje geweest dat Ronda heet. Ergens in de buurt van Malaga (waar ze dat lekkere ijs met rozijnen maken). Er is daar een diep ravijn waaroverheen drie bruggen zijn gebouwd. Ernest Hemingway en Orson Welles hebben er gewoond - dus dan moet het wel bijzonder zijn, dacht ik bij mijzelf.

De geschiedenis vertelt dat - als je stout was geweest - je dan zonder pardon hoppakee in het ravijn werd gegooid. Er liggen duizenden skeletten. Maar dat terzijde.
Toen ik daar was, was het er zo snikheet, zodat je zelfs 's avonds alleen maar stapvoets kon wandelen (dus het tegenovergestelde van snelwandelen). Overdag heb ik toen regelmatig een eitje, met een lapje Spaanse ham erbij, op de motorkap gebakken - en dat smaakte verrukkelijk!

En dan de "The Long Hot Summer" met Paul Newman niet te vergeten. Geweldige film - maar wát was het heet in de bioscoop!

Tja, eindelijk zomer en dan zitten we weer te zeuren; té warm; wat is het benauwd; alles plakt. Mijn zwembroek past niet meer (zeker gekrompen).

In warme landen zoals Spanje zie je in de zomer uitgedroogde rivierbeddingen. En als het dan plotseling begint te gieten, verandert zo'n bedding in een kolkende rivier die het water naar de zee leidt. In Nederland zie ik nooit ergens een uitgedroogde rivier. Wel met huizen volgebouwde uiterwaarden.

Tja, en als dan de regenman per ongeluk - plaatselijk - wat teveel laat vallen, dan stroomt natuurlijk de pan met groentesoep over.