Translate

vrijdag 26 september 2014

Happy

Pharrell Williams verslaat met zijn nummer "Happy" Corry en De Rekels! ("Huilen Is Voor Jou Te Laat" stond 41 weken lang in de Top 40). Williams is een veelzijdig muzikant/producer en het nummer "Happy" is écht geweldig! Een song waar iedereen vrolijk van wordt (behalve Corry Konings - zij pinkt nu een traantje weg). Mensen draaien het tijdens het opstaan, onder de douche, op het toilet, in de auto, op het werk en... ze gaan ermee naar bed. Ja, ze gaan er ook spontaan op dansen. Een nummer waar Ob-La-Die, Ob-La-Da van de Beatles nog een puntje aan kan zuigen.

Wat een felblauw gehoede - regelmatig onderdanig zijn handen tegen elkaar vouwende - man met een magische blik in zijn ogen toch allemaal teweeg kan brengen. Toen ik hem zag bij Humberto Tan moest ik meteen aan de film "The Golden Child" van Eddie Murphy denken (de redder van de gehele mensheid). Werden er maar meer van dit soort liedjes gemaakt, dan waren we iedere dag happy. Weg met het grote mensen journaal - leve het Jeugdjournaal! En iedere dag "Nieuws met een glimlach". Oh, oh, wat zou ik het druk hebben met schrijven!

Mensen worden er blijkbaar zo happy van; dat in je tuintje tussen de kroppen sla en bossen worteltjes wroeten niet langer voor degenen is die hiermee hun voedselbankpakket aanvullen. Nee, het is nu zelfs helemaal in bij de yuppen. Na een stressvolle dag lekker happy hoppen tussen de blije komkommers en de lachende radijsjes. Ja, er ontstaat zo een ware moestuinrage! Welke rages staan ons nog meer te wachten?
Winkeliers maken er natuurlijk gretig gebruik van. Nu in de aanbieding: bij aankoop van een sixpack happy 48-uur pampers een gratis potje happy pindakaas of... een happy slavink naar keuze. Happy is meer dan een song: het is een vrolijk virus!

De 34e editie van het filmfestival in Utrecht is begonnen. Of daar de tekenfilm "Despicable Me 2 (waar "Happy" voor is gemaakt) ook meedingt, weet ik niet.
Maar goed: happy acteurs en happy filmmakers verdringen elkaar om het felbegeerde Gouden Kalf - dat (geheel terzijde) Rijk de Gooyer in 1995 uit het raam van de taxi van Maarten Spanjer gooide. Daar was niet iedereen happy mee. Foutje - bedankt.

Producent Burny Bos (maker van onder andere kinderprogramma's) wordt geëerd met het Gouden Kalf voor de Cultuurprijs (met Abeltje 1999 en Minous 2002 won hij reeds Gouden Kalveren). Oh wat ben ik toch dol op kinderfilms! Ik zou best wel eens een film met Willem-Alexander en Maxima willen maken. Ik zie W.A. al met een Gouden Kalf boven zijn hoofd rondzwaaien - voor beste acteur. Dat is weer eens wat anders dan met Bertha 38 door een drassige wei baggeren.

Max als Sneeuwwitje en W.A. moet haar dan wakker kussen. Of..., Max als Roodkapje en W.A. als de Boze Wolf. En dan wel een tekenfilm waarbij Pharrell Williams de muziek maakt: Bite Baby Bite! Ik hoor Max al: wat heb jij een grote oren en een dikke reet. Nou, dat wordt een heleboel geruzie op de set. Nee, laten we het maar bij Sneeuwwitje houden. Gemakkelijk voor Max en Willem hoeft alleen maar één keer te kussen. Een welkome afwisseling voor al dat lintjes geknip.

"Cut..., overnieuw! Je moet Max hartstochtelijk kussen - dat de vonken er vanaf springen, dat het ervan afstraalt dat je het meent - denk maar aan dat nummer Happy!"
Na 33 kus scènes staat het er eindelijk op. "Potverdorie, acteren is toch moeilijker dan ik dacht" hoor ik W.A. mompelen. Max is er allang vandoor - zij gaat shoppen. Of..., misschien staat ze nu wel met haar iPod in de hand op een boerderij met de jongens van die AVIKO friet reclame luidkeels "baby, I'm so happy" te zingen. Terwijl ze samen naar het filmpje kijken (dat ik stiekem heb gemaakt), waarin W.A. in een weiland achter een Gouden Kalf aanrent en steeds roept: kusje erop..., kusje erop.

donderdag 18 september 2014

Prinsjesdag 2017

Caroline de Roy van Zuydewijn maakt Prinsjesdag hoed voor Tweede Kamerlid Jessica van Eijs - D'66 Lees meer op www.hoedensalon.nl

Prinsjesdag cabaret (2014 leuke terugblik - ja, het gaat vooruit) - Jan Jaap van der Wal blaast een oude traditie nieuw leven in. De 200ste Prinsjesdag. De tweede Troonrede van koning Willem-Alexander. Jeroen Dijsselbloem zwaait vrolijk met het koffertje met de miljoenennota. Vlak voor de start zie ik op tv een hofdame nog even snel de rode loper stofzuigen.

W.A. was terecht "un peu nerveux". Zou Bea over zijn schouder meekijken - heeft ze gisteravond voor het slapen gaan nog de laatste instructies in zijn oor gefluisterd?

Maar misschien slaapt W.A. met oordopjes, want sinds Max een week geleden op vliegbasis Volkel (in haar peperdure jurkje van Jan Taminiau) met die F-16 is meegevlogen, is ze niet meer helemaal de oude. "Ja, dat was een beetje dom" roept ze nu iedere nacht. De schrik zit er zo te zien nog flink in. Tijdens de Troonrede zag ze nog steeds een beetje pips. En als je kon liplezen dan zag je haar regelmatig mompelen: verdomme, die bruine vlekken gaan er nooit meer uit!

Bezuinigingen..., bezuinigingen en nog eens bezuinigingen. De onderdanen hebben steeds minder te besteden en toch gaat het beter met de economie. Ra - ra? Die Jeroen Dijsselbloem is een goochelaar.

Ik lees ergens dat W.A. een nieuwe (gouden) speedboot heeft en dat het koningshuis er dit jaar 6000 euro bij krijgt. Ja, in een korte oranje broek - swingend op de muziek van Armin van Buuren - en met een pul bier in de hand, racet hij nu luid toeterend door het ganse land. Ja, het gaat vooruit!

"De bezuinigingen vallen allemaal wel mee. We zitten nu in de schaduw van de crisis" hoorde ik Dominique van der Heyde zeggen. Maar wie is er nu sneller dan zijn eigen schaduw? Lucky Luke! Precies, alleen hij heeft dus recht van spreken!

In de schaduw van de crisis - aan mijn hoela!

Verzorgingstehuizen gaan sluiten.

'Eruit..., terug naar huis!' zegt een verpleegster tegen een nog redelijk vitale man van 101.
'Ja, maar mijn vrouw is allang dood en ik heb helemaal geen huis meer,' roept de man verschrikt uit.
'Nou, dan ga je maar bij je kinderen inwonen.'
'Ja, maar die zijn ook allemaal al dood. Nou, ja..., op een na, maar die is zo dement als een deur! Als die voor mij moet gaan zorgen, dan zie ik de toekomst somber in'
'Nou, dan ga je maar bij je kleinkinderen wonen.'
'Die smartphoners zien mij al aankomen. Bovendien moeten ze de hele dag werken - die zijn nooit thuis!'
'Dan ga je maar met hun kindertjes spelen - want kindercrèches zijn binnenkort toch onbetaalbaar!'

Moeder komt thuis van haar werk en vraagt aan haar kinderen: waar is opa?

Oh, die zit al de hele dag achter in de tuin, hij houdt niet zo van de zon. Hij zit gezellig met oma in de schaduw van de crisis. Ze doen een spelletje: wie het hardst kan scheten laten. Want dat maakt zo'n leuk pruttelend geluid in de 48-uur luier. Hi, hi. En gisteren hing oma de hele dag in de gordijnen - ze dacht dat ze een vliegtuig was.
Och, wij vinden het wel gezellig - alleen stinken ze wél een beetje.

donderdag 11 september 2014

"Groene meisjes" - heerlijk!

Zondag 7 september stond ik - tijdens het Kunstenfestival ArtiBosch - met mijn boekjes op de Parade in 's Hertogenbosch. Onder de vlag van De Zelfgemaakte Markt presenteerde ik ook Lippy-posters en T-shirts met daarop: De Boze Muis, Blauwe Honing en... De Plofkip.

Ik zag er veel vrolijke kleurrijke kunst. Er werd gezellige muziek gemaakt. Fleurig getatoeëerde jongens en meisjes vertoonden hun breakdance kunstjes. Mensen lieten zich met leuke kleurtjes beschilderen en nog veel meer. De zon scheen en ik dacht: waarom is er door de regering toch zo op kunst bezuinigd? Zie wat kleuren allemaal kunnen doen!

De volgende morgen struin ik het internet af op zoek naar leuk nieuws en ik kom ergens op een site terecht die "Groene Meisjes" heet. Ik moet meteen aan hupseflupsende Mars-vrouwtjes denken, maar het zijn twee gewone gezellige Hollandse meiden die zich bezig houden met alles wat groen is - of zou kunnen/moeten zijn. 'Heel goed,' zeg ik tegen mijzelf.

Er zouden meer van dit soort sites moeten komen. Wat dacht je bijvoorbeeld van "Blauwe Jongens" of "Gele Mannen". Of... "Gouden Vrouwen".

Ik heb een meisje gekend die "Blauwe Cora" werd genoemd omdat ze altijd in blauwe kleding rondliep. Het interieur van haar flat was helemaal in blauwtinten - zelfs de bloemen op haar balkonnetje waren blauw. En... ze reed in een knalblauwe Austin Maxi. Prachtig vond ik dat! Ja, daar houd ik van.

Zo was ik eens tijdens een Fashion Week in Dûsseldorf. Toen ik ergens in de Königsallee een broodje zat te eten, kwam daar plotseling een dame met een wandelwagentje het restaurant binnen gereden. Die dame was helemaal in roze gekleed, zelfs haar kapsel, haar make-up, haar schoentjes..., alles was roze, en in het roze wagentje zat een roze poedel met een grote roze strik om zijn nek. Het was bijna kunst! Ik verdacht die dame ervan dat ze een cameleonistische afwijking had en iedere week van kleur veranderde. Prachtig vond ik dat! Ja, daar houd ik van.

Ik lees ook ergens dat de helft van de Nederlanders teveel geld uitgeven aan verf. Wat een onzin, dat is juist goed, denk ik bij mijzelf. En ook Linda de Mol vindt dat een beetje kleur in je leven heel belangrijk is. Fabiola - die kunstenaar die zich zo kleurrijk kleedde - vond ik ook altijd prachtig! Ja, daar houd ik van.

Eigenlijk zouden de nieuwslezers van het NOS journaal zich ook eens in vrolijke kleurtjes moeten hullen - dat ze de ene dag helemaal purper zijn en de andere dag kanariegeel. Dan kunnen ze nog steeds vertellen dat er ergens een bom is ontploft of een schip met man en muis is vergaan, maar dan komt dat tóch anders de huiskamer binnen. Ja, toch!

En stel dat Mark Rutte het voorbeeld zou nemen. De ene dag in het groen en de andere dag paars gekleed. Dat zou natuurlijk wel lekker verwarrend werken, maar dan ga je als eenvoudige burger beslist heel anders tegen de politiek aankijken.

Ik zie Maxima en Willem-Alexander al in korenbloemblauw op het bordes staan. "Ja, dat oranje kwam mij al lang de strot uit" hoor ik Maxima mompelen.

Ja, met wat meer kleur op straat gaat de wereld er heel anders uitzien.

"Groene Meisjes" - heerlijk!