Nou, nou, dit doet mij toch wel een beetje aan detective-stripboeken denken - aan bijvoorbeeld Jerome Bloks van Alain Dodier (ja, die bestaat echt) of aan Agent 327 van Martin Lodewijk (allemaal uit het dossier verdwenen).
Tja, een man die zich nu bij de balie van de AIVD meldt en zegt: hallo, ik heb gehoord dat jullie mij kwijt zijn - ik ben namelijk geheim agent 007.
Dat gelooft toch geen mens! Eenmaal verdwenen, is altijd verdwenen. Nee, die geheime agenten komen nooit meer boven water.
Poeh, poeh, het gaat goed met Nederland. Als we onze eigen geheime agenten al kwijt zijn, wat zijn we dan nog meer kwijt? Zit er nog wel geld in de schatkist? En straks is W.A. ook nog verdwenen - in rook opgegaan. Hij lurkte aan zijn pijpje, en toen - ook foetsie.
Tja, dan staat Max raar te kijken. Wat nu, zal ze denken. Even Armin van Buuren bellen. Misschien is hij weer gaan housen - gewoon even met de beentjes van de vloer?
'Nee, hier is hij ook niet, misschien had hij wel genoeg van het koningschap en is hij geheim agent geworden,' antwoordt Armin grinnikend.
'Ja, ja, lach jij er maar om, dan vind ik hem natuurlijk nooit meer terug!' zegt Max met een diepe snik.
'Maar ja, dat heeft natuurlijk ook zijn voordelen, want dan... klim ik op de troon. Nou, en dan zullen ze daar bij de AIVD eens wat gaan beleven! Het eerste wat ik doe is; Jan Taminiau nieuwe kleding voor die agenten laten ontwerpen. En dan maak ik ze herkenbaar voor alle Nederlanders - dan gaan ze voortaan maar als die detectives Jansen en Janssen (uit Kuifje), compleet met bolhoed, snor en wandelstok door het leven, dan is het afgelopen met al dat geheimzinnig gedoe!
De hele dag met een zak chips lui op de bank televisie liggen kijken of in het café op de hoek biertjes zitten drinken, is dan écht afgelopen. En als de baas van de AIVD 's avonds vraagt: wat heb je vandaag allemaal ontdekt - en ze wagen het nog steeds om zich te verschuilen achter: sorry, ik ben geheim agent, dus daar kan ik u niets over mededelen. Nou, dan is het uit met de pret. Wij zitten hier potverdorie niet in een James Bond film!'
En zo moppert ze nog een hele tijd door. Armin luistert beleefd. Hij moet wel, want een koningin kun je moeilijk op je mobieltje wegdrukken.
Plotseling gaat de deur van haar slaapkamer open en W.A. stapt vrolijk fluitend binnen.
'Waar ben jij geweest?' vraagt ze met zware stem.
'Och, Hans Klok heeft een nieuwe verdwijntruc en hij vroeg of ik proefkonijn wilde zijn.
En..., oh ja: een fluitketel fluit en een nietmachine niet!'
Schuddebuikend van het lachen verdwijnt hij daarna richting toilet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten