Angelo de ruftende mug

Frankrijk houdt vast aan zijn kerncentrales. België gelooft in windenergie, Duitsland gaat voor zonne energie, Polen houdt het bij zijn (verliesgevende) kolencentrales. En Nederland? Och, in 1959 ontdekten ze in Slochteren (goedkoop) gas onder de akker van boer Boon en prompt moest heel Nederland aan het gas. De kolenmijnen gingen dicht, duizenden mensen werden werkeloos en Limburg was zo goed als failliet! Ja, zo gaat dat in ons landje. Fluitje van een cent. Boer Boon heeft overigens nooit een dubbeltje gezien. Erger nog, hij moest er zelfs voor betalen! Daar snapte ik als kind geen snars van. Het gas zat toch in zijn grond!

Als kleuter was ik al vreselijk geïnteresseerd in energie. Een draaiend wiel, een dynamo en hop, hop, hop... daar ging warempel het fietslampje branden. Aan mijn eerste driewieler had ik dus overal plastic windmolentjes bevestigd. Het was een kwestie van draaien, draaien en nog eens draaien. Geboeid luisterden mijn ouders naar mijn verhalen.

Het begon met een ezel die rondjeslopend noten kraakte of olijven perste. En dat ezeltje deed dat met heel veel liefde en plezier. Het is maar dat u het weet! Verder hadden wij een handmatige koffiemolen, waar je de gekste dingen mee kon vermalen. Later heb ik daar stiekem heel wat Nederwiet doorheen gedraaid. Met als gevolg dat mijn vader en moeder soms heel vrolijk van een bakkie koffie werden.

Wij hadden ook een heleboel hamsters (die het leuk vonden om in een rad rond te rennen), en die leverden de elektriciteit voor de verlichting in huis. Gas haalden wij onder andere uit onze koe Bertha. Als we die heel veel uien voerde, dan kon je gewoon een slang in haar reet stoppen en direct op het fornuis aansluiten. Fluitje van een cent. Ja, mijn moeder bakte geurende omeletten!

Alle familieleden waren verplicht om iedere middag een halfuurtje op een - door mij uitgevonden - speciale hometrainer te fietsen. De opgewekte energie gebruikten wij dan voor; de stofzuiger; de televisie; de wasmachine en andere huishoudelijke apparaten. Mijn oudere zus fietste altijd een kwartiertje langer. Waar zij die stroom voor nodig had, was mij een raadsel. Misschien voor de krultang?

Je kan overal energie uithalen. Zo kwam ik op een dag op het idee om uit muggenpoep stroom op te wekken. Muggen fokken en onderhouden kost immers geen reet. Je hebt er zo een regenton van vol! En zo veranderde Nederland langzaam in een zoem-zoem landje. Overal zag je mensen met lelijke bulten. De zogenaamde bultenaars! Apothekers deden goede zaakjes.
Als ik dat idee nu uitgevoerd had, dan zou het snel afgelopen zijn met die aardbevingen in Groningen. Want dát gas wordt véél te duur! Ja, muggenzifters hadden weer volop werk.

Van siliconen had toen nog nooit een vrouw gehoord. Gewoon een kwartiertje topless zonnen op een drassig grasveldje en jezelf lekker laten platspuiten. Hoe je die joekels daarna in je tieten-etuitje moest zien te persen, was weer een heel ander verhaal. En s' avonds (tijdens het feestje) was je vaak maar al te blij als er een jongen aan je zat. Want ze jeukten als de tering!

Ik had natuurlijk ook bijenpoep kunnen nemen. Maar bijen zijn zo lief. Vooral Maja! Vandaar dat ik ging voor muggen. Ik zou er ook een verhaal met leuke tekeningetjes over kunnen schrijven. Een mug als "stripfiguur" is mij immers onbekend. "Willem-Alexander en Angelo de ruftende mug" zou misschien wel eens een bestseller kunnen worden. Even Max bellen - vragen wat ze er van vindt.

Och, al dat geneuzel over energie... Gewoon veel uiensoep eten, en op het toilet een slang in je reet poeren die regelrecht naar het fornuis gaat. Net zoals wij met Bertha deden! Dan is het een fluitje van een cent! En trouwens..., ook goed voor je portemonnee!

Nee, mijn ouders hebben nooit een cent voor energie betaald!