Translate

donderdag 14 juli 2016

Hakjesdag

Hoi, hoi..., een nieuwe vrouwelijke Britse premier: Theresa May. Op televisie ziet ze er uit als een verschrikkelijke burgertrut die blijkbaar nog nooit van Mary Quant (ja, die van het mini-rokje) of... John Galliano heeft gehoord, laat staan van Twiggy (het magere modelletje uit de jaren zestig).

Maar..., hoe is het mogelijk, want onder die burgerlijke Britse kleding draagt ze aan haar poezelige voetjes excentriek schoeisel van bekende ontwerpers zoals André Perugia en Salvatore Ferragamo. Ja, ze draagt zelfs prachtige, kleurrijke modelletjes van onze eigen schoenenkoning Jan Jansen.

Terwijl ik mijn verhaaltje schrijf dreutelen Ruttemetutje en Samsommetje - duimpjes draaiend met de handjes op de rug - wat verveeld rond in het torentje.
'Wat hebben vrouwen toch met schoenen?' vraagt Samsommetje plotseling.
'In de media wordt ze vergeleken met Merkelientje van Duitsland - óók zo'n sterke vrouw. Maar meer dan een uitgezakt decolleté en een omhoog gekropen rokje met daaronder een soort van Sinterklaas-pantoffels heb ik bij haar nooit kunnen waarnemen, murmelt Ruttemetutje. Maar goed, binnenkort verschijnen er natuurlijk - net zoals destijds met Margaret Thatcher - heerlijke cartoons op internet. Ja, dat wordt weer smullen! Theresa als een soort van heilige maagd in pikante lingerie en... op schoenen met hakken - waar Freddie Mercury zijn lippen bij afgelikt zou hebben. Dus, in plaats van 'rokjesdag' krijgen we er misschien ook wel 'hakjesdag' bij.'

'Een vrije dag voor iedereen, roept Samsommetje vrolijk uit. Hoi, hoi, hoi...! Maar moet ik dan ook op pumps over het Binnenhof flaneren?' mompelt hij er verschrikt achteraan.
'Zou zo maar kunnen, zegt Ruttemetutje. In de 17e eeuw liepen de mannen aan het hof van Lodewijk de XIV (de Zonnekoning) ook allemaal op hoge hakjes rond te trippelen. Je moet er natuurlijk wel de goede figuur voor zijn, Wildertje zou er zeker goed mee staan. Ik zie hem al - helemaal in zijn sas door zijn haardos wrijvend - pedant door de Tweede Kamer stappen. Ja, dan wordt het nóg gezelliger!'

'Komen we dan niet nóg verder van het gewone volk af te staan?' vraagt Samsonnetje met een natte cliniclown-rimpel in zijn voorhoofd.
'Ach, het gepeupel zal het prachtig vinden en dan kan ik weer eens lekker achter mijn klavecimbel kruipen. Hermelijnen-manteltje nonchalant omgeslagen, pruikje op, parfumpje onder de oksels.... En dan roepen ze in het Europese Parlement: 'Hé..., de wederopstanding van Mozart of zoiets, en wie twerkt er dan potverdorie klefferig tegen mij aan? Precies: Seksbom Theresa May!'

Vervolgens opent hij een beetje nichterig een kastdeurtje en zegt: 'Ik was er al op voorbereid. Ja, ja...!' Tovert een paar fonkelende, fluwelen schoentjes met hoge hakjes te voorschijn, dribbelt (tik, tak, tik...) naar zijn Wurlitzer Jukebox en zingt uit volle borst: 'I love Rock en Roll..., put another dime in the jukebox baby....., and dance with me!' En voordat Samsommetje het goed en wel beseft, dansen ze samen jolig in het torentje in den ronde.
Als het nummer is afgelopen vraagt Sammetje bijna smachtend: 'Ik heb nog een verdwaalde euro in the pocket. Mag ik ook even..., het nummer heet Majieo Yi (Mala) en dat betekent 'eeuwige glimlach', vind jij vast heel erg leuk, hi, hi...'

zondag 3 juli 2016

Jeukende app-duimpjes

Ik zat gisteren in de trein, op weg naar een verjaardag - een vriendin was zeventig geworden (alle reizigers zaten op internet).

Het feestje leek een beetje op een reünie; van harte gefeliciteerd, het lijkt wel of je steeds jonger wordt; hé kerel... zeg, jij bent ook flink groot gegroeid; zo, zo... alweer zwanger, zo meteen kun je een voetbalelftal beginnen; ...wat? Gescheiden. Voor de zevende keer?; ...faceliftje? Hoezo? ...de heleboel?; en jij..., enorm afgevallen! Ja..., de dokter gaf me nog een week, dus... ; ...had jij vroeger niet een enorme kont? Tja..., een beetje laten corrigeren hè; ...ben je nu eindelijk van het duimen af? Nou grote meid... Gelukkig was er Zappa (de Duitse Herder). Ik nonchalant stokje weggooien. Hij braaf apporteren. En alles kwam goed!

In de trein terug naar huis zat iedereen weer op internet. Een jonge dame (voor mij) maakte een frontale selphie en stuurde haar pokdalige verwrongen gezicht naar al haar vrienden. Een voor een - met telkens een andere tekst erbij. Haar duimpjes gingen razendsnel over het toetsenbord van haar telefoon. 'Geef domme mensen een smartphone en ze denken dat ze slim zijn,' mompelde ik in mijzelf.

Een meisje komt bij de dokter: 'Dokter, dokter, ik heb zo'n last van jeukende duimpjes.'
Ik moet meteen aan het Vlaamse duo Herr Seele en Kamagurka denken, die hadden een sketch - die ze zeker 30 jaar lang hebben opgevoerd - en die heette 'Dokter, dokter, ik heb zo'n moeilijke stoelgang'. En dan zag je Herr Seele - met krukjes onder zijn voeten gebonden - het podium op strompelen (ook reünie-waardig, vind ik persoonlijk).

In het torentje in Den Haag wordt ondertussen intellectueel van gedachten gewisseld... 'Gerritje Zalm heeft telduimpjes,' zegt Ruttemetutje plotseling.
'Ik weet dat je een groot fan van Jozef Bloks bent, maar je ermee bemoeien terwijl hij aan het schrijven is, vind ik toch een beetje te ver gaan,' murmelt Samsommetje.
'Och, het is overal kommer en kwel, dus ik ben wel blij met iemand die 'Nieuws met een glimlach' schrijft. Eigenlijk zouden die Bloks en ik een duo moeten vormen; want ik ben immers gezegend met de eeuwige glimlach.'
'Misschien wel een goed idee, grinnikt Samsommetje. Wij hebben alle macht in handen, dus we zorgen ervoor dat vanaf nu de Nederlandse media alleen nog maar vrolijk nieuws brengen: in Diergaarde Blijdorp is een roze girafje met een knoop in zijn nek geboren, Merkelientje (van Duitsland) is voor de derde keer in het geheim van een drieling bevallen en Gerritje Zalm is met zijn duimpjes vast komen te zitten in een telraampje, hi, hi...'
'Ja, ja..., en bij de volgende verkiezingen duimt iedereen voor mij, en alle Nederlanders worden weer blije mensen,' jubelt Ruttemetutje.
Vervolgens kukelt Samsommetje een beetje binnensmonds: 'En mijn advies is; gooi samen met je schoonmoeder ook de smartphone uit het raam. Dan kun je in de trein weer leukerig met een gezellige Hollandse meid - met duimpjes in het gips - wat bijkletsen.'
Het meisje werpt zijdelings een blik in een krant en zegt: 'Wat is er toch een hoop ellende in de wereld. Vreemd, want in Nederland hebben wij daar helemaal geen last van. Heb je trouwens gehoord dat er op het Scheveningse strand twee potvissen zijn aangestrand, ze liggen al dagen samen in de branding te kroelen. Gezellig hè!'

Follow by email! Vul rechts je emailadres in en je ontvangt mijn verhaaltjes in je mailbox.


donderdag 23 juni 2016

Hagelstenen zo groot als dikke, vette, bevroren witte kersen

Dit jaar vliegen er heel veel prachtige, kobaltblauwe libellen in mijn tuin rond. Vaak zitten ze op de waterplanten in de vijver.
Mijn telefoon gaat en een Chinees vraagt: 'Spreek ik met mijnheer de Roy?' (Mijn schoonvader.)
'Nee, zeg ik, maar vertelt u het mij maar.'
'Houdt u van Chinese rijsttafel?'
'Ja.'
'Houdt u van Babi Pangang?'
Ik denk wat een rare Chinees en zeg: 'Ik denk niet dat mijnheer de Roy nog een loempiaatje naar binnen krijgt, hij is namelijk al een tijdje dood. En ik vraag: Bent u trouwens wel eens in Appingedam geweest, daar hebben ze konijnen die de horlepiep dansen en nog veel meer, misschien iets voor u of uw collega's. Goedemorgen.'
En ik druk hem weg.
Geïnteresseerd kijk ik naar het laatste nieuws: Brexit Groot Brittannië. In de 16e eeuw scheidde Engeland zich af van de katholieke kerk..., tja, het zijn en blijven eilandbewoners, eigenzinnig volkje.
Ruttemetutje en Merkelientje van Duitsland houden hun hart vast. 'En wat als meer landen volgen?' hoor ik Samsonnetje zuchten.
Ondertussen wordt buiten de lucht donker en donkerder. Snellens ga ik naar buiten en werk gehaast - doch met precisie - aan "mijn Ark van Jozef". Hij is niet heel erg groot en ik kan er met een beetje scheepvaartkunst net door de grachten van Appingedam varen. Volgeladen met Chinezen. Nou, dat wordt lachen. 'Aan de rechterzijde ziet u een hoog-hangende keuken met horlepiep dansende konijnen en links ziet u een laag-hangende keuken zonder horlepiep dansende konijnen. Allemaal heel erg bijzonder.
Plotseling begint het te druppelen, daarna begint het nog veel harder te druppelen... dan klinkt er een keiharde scheet van Herman Brood zaliger en... daarna bekogelen de weergodinnen de aarde met hagelstenen zo groot als dikke, vette, bevroren witte kersen. De kobaltblauwe libellen zijn met de noorderzon verdwenen. Boven mij in de lucht zie ik een dikke verdwaalde ooievaar. Hij krijgt een bevroren witte kers op zijn kop, de rest kan hij niet meer navertellen. Het gaat vreselijk tekeer. Ze knallen ook in de vijver en het water spat omhoog alsof er IJslandse geisers tot leven komen - ze spuiten tot zeker dertig centimeter hoog. Verschrikt duiken Roodkopje en Spikkel (de vissen van mijn vriendin) onder een lelieblad. Het geweld duurt wel een half uur lang. Ik kijk door het raam van "mijn Ark van Jozef werkplaats" en zie een bezorgde buurman met twee blote handen over het dak van zijn auto wrijven ('wat een kletsverhaal,' hoor ik hem brommen). De Chinees naast mij snapt er ook niets van. 'Had ik u niet aan de telefoon?'
'Nee.'
'Merkelientje wordt de laatste tijd alsmaar dikker - begint een beetje op Napoleon te lijken,' zegt Samsonnetje.
Ruttemetutje wrijft met een big smile over zijn billen en zegt: 'Potverdorie, volgens mij ben ik door een libelle gestoken.'

'Nieuws met een glimlach' is gestopt.

Sinds 2018 schrijft Jozef Bloks vanuit Spanje op dit blog (het Altea Blog) korte verhaaltjes met een glimlach over wat hij op het strand van Altea allemaal beleeft.
Lees maar eens een verhaaltje bijvoorbeeld: Recept: pikante kip met rijst


Bekijk tevens talloze t-shirts van Jozef Bloks met afbeeldingen van stripfiguren, grappige teksten, muziek, kunst en natuurlijk de zwaan van Altea op Spreadshirt.com

zaterdag 21 mei 2016

De horlepiep in Appingedam

In het Groningse plaatsje Appingedam is iets verschrikkelijks gebeurd. Eerst werden veel inwoners het slachtoffer van de gasbelscheurbromvlieg (grote, gemene, pijnlijke, jeukende bulten), en nu zijn bijna alle konijnen verslaafd aan XTC.

En dat kwam zo; de zoon van boer Keutel kwam 's morgens vroeg om zes uur thuis van een houseparty, vader Keutel (met bult) was al driftig de koeien aan het melken. 'Ga jij maar de kippen voeren en de konijnen eten geven,' zei hij een beetje humeurig. Zo gezegd, zo gedaan. Zoon was zo stoned als een garnaal en strooide per ongeluk wat XTC pillen tussen de konijnen. Nou, die lustten er wel pap van en even later dansten ze met z'n allen de horlepiep. Nu kijk ik van zo'n krantenbericht (het was zelfs op het NOS journaal) niet echt op. Want ik zag in mijn leven ook al 'Doe Maar of was het Doe Maar Niet' zich blauw roken aan de Nederwiet en... de kanariepiet viel pardoes van zijn stokje. Iedere avond! 's Morgens krabbelde het vogeltje weer overeind en zong opgewekt het mooiste liedje van de hele buurt. Die boerenzoon had ook wel een pilletje in het kippenhok mogen gooien, want ik heb eens een kip - nadat hij per ongeluk een LSD pilletje had opgepikt - luid kakelend alsof hij zojuist een reuzen-ei had gelegd heel trots zien rondrennen. Dat beest bleef maar rennen totdat - bij wijze van spreken - de benzine op was. Dus kippen lusten er ook wel pap van.
In mijn fantasie zie ik premier Ruttemetutje ook al driftig rondrennen op het Binnenhof - met zijn eeuwige glimlach van oor tot oor. En Diederikje er achteraan. 'Ik neuk nog een rondje mee en dan ga ik naar huis,' hoor ik hem roepen. 'Nee joh, dat is uit een heel ander verhaal, kukelt Ruttemetutje - van die poezen (Fritz the Cat of zoiets) rondom een fonteintje.' Och de Romeinen gebruikten ook al drugs, dus waarom een konijn niet? Ik zag trouwens deze week Loes Luca en Tjitske Reidinga (die met dat zuinige mondje uit Gooische Vrouwen) bij Pauw aan tafel zitten, en die hebben elkaar ooit leren kennen tijdens een aflevering van Klokhuis waarin ze als konijnen verkleed waren, en Tjitske riep toen alsmaar; ik wil een beugel, ik wil een beugel! Zouden die er ook al pap van lusten?
Maar goed, die boerenzoon viel uiteindelijk oerend hard - voor bijna dood - in bed. Terwijl vader Keutel - met de room van verse koeienmelk druipend uit zijn mondhoeken en krabbend aan zijn jeukende bult - nog minutenlang verbaasd naar de horlepiep dansende konijnen keek. En hij mompelde: 'Het moet allemaal niet gekker worden in Appingedam.'

Word vervolgt: 'Appingedam is helemaal hot/de Chinezen willen dit ook wel eens zien!'

Vul in de rechterkolom uw emailadres in en krijg automatisch Nieuws met een Glimlach in uw mailbox.
En... follow me!

donderdag 12 mei 2016

De gasbelscheurbromvlieg en...Lekker barbeknoeien in december

De gasbelscheurbromvlieg rukt op!

Op mijn verjaardagsfeestje jammerde een Noorderling alsmaar over scheuren in zijn huis. Plotseling voelde ik een enge steek! Vandaag zit ik als 65 plusser onder de jeukende bulten van de Groningse gasbelscheurbromvlieg! Iedereen bedankt voor de felicitaties. (jozefbloks.blogspot.nl)

En als cadeautje een niet gepubliceerd verhaaltje uit december 2015.

Ruttemetutje ligt in zijn bedje te zweten. 'Een motie van afkeuring, mompelt hij in zichzelf. Dat was kantje boord. Nog zo'n foutje en ik vlieg eruit. Anouchka van Miltenburg hangt vier en een half jaar gevangenisstraf boven het hoofd. Mijn god, wat ik tijdens mijn carrière toch allemaal versnipperd heb, daar staat levenslang op, kielhalen, vierendelen...'
Diederikje zit naast zijn bed en houdt zijn klamme handje vast. 'Je kunt natuurlijk ook je eigen hoofd door de papierversnipperaar halen,' zegt hij met een vette grijns van oor tot oor. En..., vervolgt hij. Ik hoorde trouwens iemand in een tv programma zeggen dat jij je nergens van aantrekt. Dat jij nu waarschijnlijk ergens in je onderbroek samen met Anouchka, die ook slechts nog één veer draagt, boven op een bar staat te dansen.'
'Schijn bedriegt,' zegt Ruttemetutje zuchtend.

Misschien zouden ze voortaan allemaal oude mannetjes en vrouwtjes op de publieke tribune van de Tweede Kamer moeten laten plaatsnemen, die dan iedere keer als er weer een politicus staat te liegen of rond de pot draait keihard beginnen te lachen. En dat dat als een soort van Muppet Show life wordt uitgezonden. Ja, zo'n programma zou hoge kijkcijfers scoren!

'Man, zet die verwarming nu toch eens wat lager!' zegt Ruttemetutje plotseling.
'Die staat helemaal niet aan! En..., kom nu eens je bedje uit, want we moeten naar een barbeknoei.'
'Een barbeknoei in december?'
'Het is voor een goed doel! Ja, sinds de industriële revolutie (rond 1750) hebben we het klimaat flink naar de kloten geholpen. En nu is er vanmiddag een benefietbarbeknoei voor de toekomstige interplanetaire vluchtelingen. Zoiets als Serious Request. En niet in een glazen huis, maar gewoon lekker buiten in de tuin van John de Mol.

Binnenkort weer meer Nieuws met een glimlach!