Translate

donderdag 14 juli 2016

Hakjesdag

Hoi, hoi..., een nieuwe vrouwelijke Britse premier: Theresa May. Op televisie ziet ze er uit als een verschrikkelijke burgertrut die blijkbaar nog nooit van Mary Quant (ja, die van het mini-rokje) of... John Galliano heeft gehoord, laat staan van Twiggy (het magere modelletje uit de jaren zestig).

Maar..., hoe is het mogelijk, want onder die burgerlijke Britse kleding draagt ze aan haar poezelige voetjes excentriek schoeisel van bekende ontwerpers zoals André Perugia en Salvatore Ferragamo. Ja, ze draagt zelfs prachtige, kleurrijke modelletjes van onze eigen schoenenkoning Jan Jansen.

Terwijl ik mijn verhaaltje schrijf dreutelen Ruttemetutje en Samsommetje - duimpjes draaiend met de handjes op de rug - wat verveeld rond in het torentje.
'Wat hebben vrouwen toch met schoenen?' vraagt Samsommetje plotseling.
'In de media wordt ze vergeleken met Merkelientje van Duitsland - óók zo'n sterke vrouw. Maar meer dan een uitgezakt decolleté en een omhoog gekropen rokje met daaronder een soort van Sinterklaas-pantoffels heb ik bij haar nooit kunnen waarnemen, murmelt Ruttemetutje. Maar goed, binnenkort verschijnen er natuurlijk - net zoals destijds met Margaret Thatcher - heerlijke cartoons op internet. Ja, dat wordt weer smullen! Theresa als een soort van heilige maagd in pikante lingerie en... op schoenen met hakken - waar Freddie Mercury zijn lippen bij afgelikt zou hebben. Dus, in plaats van 'rokjesdag' krijgen we er misschien ook wel 'hakjesdag' bij.'

'Een vrije dag voor iedereen, roept Samsommetje vrolijk uit. Hoi, hoi, hoi...! Maar moet ik dan ook op pumps over het Binnenhof flaneren?' mompelt hij er verschrikt achteraan.
'Zou zo maar kunnen, zegt Ruttemetutje. In de 17e eeuw liepen de mannen aan het hof van Lodewijk de XIV (de Zonnekoning) ook allemaal op hoge hakjes rond te trippelen. Je moet er natuurlijk wel de goede figuur voor zijn, Wildertje zou er zeker goed mee staan. Ik zie hem al - helemaal in zijn sas door zijn haardos wrijvend - pedant door de Tweede Kamer stappen. Ja, dan wordt het nóg gezelliger!'

'Komen we dan niet nóg verder van het gewone volk af te staan?' vraagt Samsonnetje met een natte cliniclown-rimpel in zijn voorhoofd.
'Ach, het gepeupel zal het prachtig vinden en dan kan ik weer eens lekker achter mijn klavecimbel kruipen. Hermelijnen-manteltje nonchalant omgeslagen, pruikje op, parfumpje onder de oksels.... En dan roepen ze in het Europese Parlement: 'Hé..., de wederopstanding van Mozart of zoiets, en wie twerkt er dan potverdorie klefferig tegen mij aan? Precies: Seksbom Theresa May!'

Vervolgens opent hij een beetje nichterig een kastdeurtje en zegt: 'Ik was er al op voorbereid. Ja, ja...!' Tovert een paar fonkelende, fluwelen schoentjes met hoge hakjes te voorschijn, dribbelt (tik, tak, tik...) naar zijn Wurlitzer Jukebox en zingt uit volle borst: 'I love Rock en Roll..., put another dime in the jukebox baby....., and dance with me!' En voordat Samsommetje het goed en wel beseft, dansen ze samen jolig in het torentje in den ronde.
Als het nummer is afgelopen vraagt Sammetje bijna smachtend: 'Ik heb nog een verdwaalde euro in the pocket. Mag ik ook even..., het nummer heet Majieo Yi (Mala) en dat betekent 'eeuwige glimlach', vind jij vast heel erg leuk, hi, hi...'

zondag 3 juli 2016

Jeukende app-duimpjes

Ik zat gisteren in de trein, op weg naar een verjaardag - een vriendin was zeventig geworden (alle reizigers zaten op internet).

Het feestje leek een beetje op een reünie; van harte gefeliciteerd, het lijkt wel of je steeds jonger wordt; hé kerel... zeg, jij bent ook flink groot gegroeid; zo, zo... alweer zwanger, zo meteen kun je een voetbalelftal beginnen; ...wat? Gescheiden. Voor de zevende keer?; ...faceliftje? Hoezo? ...de heleboel?; en jij..., enorm afgevallen! Ja..., de dokter gaf me nog een week, dus... ; ...had jij vroeger niet een enorme kont? Tja..., een beetje laten corrigeren hè; ...ben je nu eindelijk van het duimen af? Nou grote meid... Gelukkig was er Zappa (de Duitse Herder). Ik nonchalant stokje weggooien. Hij braaf apporteren. En alles kwam goed!

In de trein terug naar huis zat iedereen weer op internet. Een jonge dame (voor mij) maakte een frontale selphie en stuurde haar pokdalige verwrongen gezicht naar al haar vrienden. Een voor een - met telkens een andere tekst erbij. Haar duimpjes gingen razendsnel over het toetsenbord van haar telefoon. 'Geef domme mensen een smartphone en ze denken dat ze slim zijn,' mompelde ik in mijzelf.

Een meisje komt bij de dokter: 'Dokter, dokter, ik heb zo'n last van jeukende duimpjes.'
Ik moet meteen aan het Vlaamse duo Herr Seele en Kamagurka denken, die hadden een sketch - die ze zeker 30 jaar lang hebben opgevoerd - en die heette 'Dokter, dokter, ik heb zo'n moeilijke stoelgang'. En dan zag je Herr Seele - met krukjes onder zijn voeten gebonden - het podium op strompelen (ook reünie-waardig, vind ik persoonlijk).

In het torentje in Den Haag wordt ondertussen intellectueel van gedachten gewisseld... 'Gerritje Zalm heeft telduimpjes,' zegt Ruttemetutje plotseling.
'Ik weet dat je een groot fan van Jozef Bloks bent, maar je ermee bemoeien terwijl hij aan het schrijven is, vind ik toch een beetje te ver gaan,' murmelt Samsommetje.
'Och, het is overal kommer en kwel, dus ik ben wel blij met iemand die 'Nieuws met een glimlach' schrijft. Eigenlijk zouden die Bloks en ik een duo moeten vormen; want ik ben immers gezegend met de eeuwige glimlach.'
'Misschien wel een goed idee, grinnikt Samsommetje. Wij hebben alle macht in handen, dus we zorgen ervoor dat vanaf nu de Nederlandse media alleen nog maar vrolijk nieuws brengen: in Diergaarde Blijdorp is een roze girafje met een knoop in zijn nek geboren, Merkelientje (van Duitsland) is voor de derde keer in het geheim van een drieling bevallen en Gerritje Zalm is met zijn duimpjes vast komen te zitten in een telraampje, hi, hi...'
'Ja, ja..., en bij de volgende verkiezingen duimt iedereen voor mij, en alle Nederlanders worden weer blije mensen,' jubelt Ruttemetutje.
Vervolgens kukelt Samsommetje een beetje binnensmonds: 'En mijn advies is; gooi samen met je schoonmoeder ook de smartphone uit het raam. Dan kun je in de trein weer leukerig met een gezellige Hollandse meid - met duimpjes in het gips - wat bijkletsen.'
Het meisje werpt zijdelings een blik in een krant en zegt: 'Wat is er toch een hoop ellende in de wereld. Vreemd, want in Nederland hebben wij daar helemaal geen last van. Heb je trouwens gehoord dat er op het Scheveningse strand twee potvissen zijn aangestrand, ze liggen al dagen samen in de branding te kroelen. Gezellig hè!'

Follow by email! Vul rechts je emailadres in en je ontvangt mijn verhaaltjes in je mailbox.