Translate

maandag 31 december 2012

Jaarwisseling

Binnen een paar jaar start je een auto van het merk Hyundai met je smartphone.
Waar zijn ze nu toch mee bezig?

Vroeger klom je op de bok van een kar, en dan zei je: 'Rijen knol..., hop mahl wieder!'
Ik wil een auto met spraakherkenning. En als ik "ho..." zeg, dan wil ik, dat hij stopt.
Gewoon een heilige koe die naar mij luistert! Simpel toch!

Als het aan de EU ligt, dan is water binnenkort geen mensenrecht meer.
Water uit de kraan wordt uiteindelijk onbetaalbaar!
En arme mensen immigreren dan massaal naar landen waar het veel regent.

"Het wordt een winderige natte jaarwisseling", voorspelt de weerman.
Nederland wordt overstroomd!

Bij mij in de voortuin zie ik al de hele dag een kabouter tussen de Coniferen rondscharrelen.

Het is een oude vermoeide kabouter met een lange witte baard, die een grote papieren puntzak in zijn armen draagt.

In de zak zit een opgewekt kind met een zandloper in zijn handjes.
Het is een jongetje.

Op straat zie ik zwerfhonden en -katten met een bordje om hun nek, waarop staat: Ik zoek een schuiladres voor vanavond, want ik ben bang voor vuurwerk!

En zoals het een echte dierenvriend betaamd, laat ik ze allemaal bij mij binnen.
Dat doe ik ieder jaar!
Als beloning voor mijn goede daad, krijg ik dan weer honderden knuffels, en natte tongen likken mijn handen schoon.

Poeh..., poeh, het was me het jaartje wel!
Morgen haal ik het kind uit de puntzak.

Ik draai de zandloper om, en laat hem - twaalf maanden lang - weer heel langzaam leeglopen.
Ja, ik heb er zin in! Ik ga er weer vrolijk tegenaan!

zondag 30 december 2012

Een eeuwig nieuw begin

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag en dan mag hij doen, wat hij wil!
Zittend op de bank, denkt hij na over de afgelopen week.
'Wat is er toch allemaal weer veel gebeurd,' mompelt hij in zichzelf.

In Carré hangt sinds donderdag een portret van hem. Het kunstwerk is gemaakt ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag.

Rob is duidelijk in zijn sas. Hij wil er nog wel zeventig jaar tegenaan smijten, want hij heeft er zin in!
'For ever young,' neuriet hij vrolijk voor zich uit.

Op de foto in de krant ziet hij er nog goed uit!
Ik denk dat dat komt door al die liedjes, die hij zijn leven lang heeft gezongen.

Avond na avond je publiek entertainen, dat houd je op de been, dat houd je jong!

Want als een vogel stopt met zingen, dan is het snel met hem gedaan!

Rob is een eeuwige optimist! Dat blijkt wel uit het mooi gezongen lied:

"Tegen beter weten in"

Er is geen einde aan het laatste einde
Er is alleen een eeuwig nieuw begin
Dan zal ik daar onmiddellijk in geloven
Tegen beter weten in


Gaat hij opgewekt knallend het oude jaar uit en vrolijk flierefluitend het nieuwe weer in?
Ik denk van wel!
Want als ik mijn ogen sluit, hoor ik hem reeds zingen "2013 plus zeventig, tegen beter weten in".

donderdag 27 december 2012

Alles in de gracht

In het plaatsje Houten (bij Utrecht) heeft de Mobiele Eenheid van de politie een einde gemaakt aan een illegale houseparty.
Mede door de inzet van een helikopter, sloeg er een kudde roodbonte koeien op hol.
En uiteindelijk belandden die arme beesten met z'n allen - ergens in het centrum - in een gracht.
Ja..., de gemeente doet er blijkbaar alles aan om uit de crisis te geraken.
In Houten hebben we dus vanaf nu, ieder jaar "de Houtse koeienfeesten" (een variant van Pamplona).

In China doen ze dat veel eenvoudiger! Daar hebben ze in een winkelcentrum, een enorme aquarium uit elkaar laten klappen. De tropische vissen zwemmen nu ook gezellig in de grachten rond.
Komt dat zien..., komt dat zien!

Willie en Inge uit Maarssen (ook bij Utrecht) winnen de 1e prijs bij knapperige oliebollentest.
In de laatste week van 2011 verkochten ze er zo'n 60.000.

Dit jaar worden het er naar verwachting nog veel meer! "En wat overblijft, kiepen we gewoon in de gracht", hoorde ik Inge fluisteren.

De Rijn stijgt naar 14.45 meter boven N.A.P. Volgens mij hebben de Maya's daar iets mee te maken. Als dat maar goed gaat! Ik zal maar snel ergens in het centrum van Amsterdam een optrekje gaan huren. En dan ga ik in de gracht een hele grote Ark van Noah bouwen.

Als hij klaar is, spuit ik mijzelf helemaal in met "Feliz Fin del Mundo" van Axe.
Nou..., laat ze dan maar komen!

dinsdag 25 december 2012

Kerstwens

Koningin Beatrix houdt een kersttoespraak. En de paus brengt een kerstgroet in 60 talen.
Dus waarom zou ik mijn gedachten ook niet eens de vrije loop laten gaan?

Buiten regent het, een natte wind giert rondom het huis. Ik sluit mijn ogen, en zie een witte Kerst. Want dat wil ik!

Als ik ieder jaar, twee dagen de baas van Nederland zou mogen zijn, dan gaf ik de techneuten van de Technische Universiteiten in Eindhoven en Delft de opdracht om een enorme sneeuwmachine te ontwerpen. Zodat het met Kerstmis altijd wit zal zijn.

En tijdens de kerstdagen wordt er steevast een Elfstedentocht gereden. Want ik zou ook een enorme ijsmachine laten bouwen.
En "it giet net oan" wordt dan - eens en voor altijd - uit het Friese woordenboek geschrapt!

De wegen moeten natuurlijk autovrij zijn! Dus geen sneeuwschuivers! Nee, gewoon twee dagen laten liggen, dan kunnen we lekker met z'n allen sneeuwballen gooien, sleeën of langlaufen auf der Autobahn.

En taxi's worden vanzelfsprekend vervangen door arrensleeën met rendieren - met van die gezellig klinkende belletjes om hun nek.

Ik zou ook een prachtig ijspaleis laten bouwen, waar een sneeuwkoning en -koningin tijdens de kerstdagen mogen regeren. En ze moeten aan alle arme mensen kerstpakketten uitdelen. Want met Kerst wordt er geen honger geleden! Het is immers een feest voor iedereen!

Een feest waarbij iedereen met een goed gevuld buikje, vrolijk liedjes zingend onder de kerstboom kan zitten. En mensen die vervelend zijn, worden zonder pardon in de ijskoude kelders van het paleis opgesloten. Feestbedervers kunnen we niet gebruiken! Twee dagen lang zal er dan in Nederland vrede zijn!

Zo'n witte Kerst zou trouwens ook goed zijn voor de economie, want Nederlanders hoeven dan niet op skivakantie, en van heinde en ver zullen er ieder jaar toeristen toestromen. Zoiets willen zij natuurlijk ook wel eens meemaken!

zondag 23 december 2012

Rob de ruimte artiest

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Dan mag hij lekker lang uitslapen of..., vrolijk door het huis dansen. Hij mag doen wat hij wil! Maar..., "deze zondag" is niet echt zijn zondag. Hij heeft zwaar de pé in!

In een hotelkamer in het Franse dorpje Bugarach - onderaan de berg Pic - zit Rob met een prop papier in zijn handen op de bank, somber voor zich uit te staren. Hij, die alles afwist van de Maya cultuur. Hij - die zich jarenlang had voorbereid - voelt zich nu zwaar bedrogen!

Hij had een prachtig swingend lied geschreven over het einde van de wereld.

Met de titel: Apocalyps Now! Maar mooi niet voor mij!

Alles was al geregeld. De cd's, met een glibberig gifgroen kosmisch hoesje - waar hij verkleed als indiaan, compleet met verentooi, op staat afgebeeld - lagen al klaar. De affiches waren al gedrukt.

De opnames voor de videoclip - met vrolijk dansende squaws met een tomahawk in de hand - hoefden alleen nog maar te worden gemonteerd. Het zou vast en zeker een hit worden!

En hij geloofde er ook heilig in, dat hij een plaatsje in het ruimteschip zou krijgen!

Want er was zelfs al een interplanetaire theatertournee gepland. En in 2023 zou hij Mars aan doen, om daar samen met de vier aardbewoners van het "Big Brother on Mars Project", kerstmis te vieren. John de Mol had het hem schriftelijk bevestigd!

En André Kuipers had ook al toegezegd, dat hij van de partij zou zijn.

Hij had zelfs zijn naam laten veranderen in Rob Spock!
"En nu is verdomme de wereld niet vergaan!", hoor ik hem snikkend vloeken.

Dit alles had zijn grote doorbraak in het heelal moeten betekenen. Nu was alles voor niets geweest. Oh, oh, oh..., wat een misère!

Met tranen in zijn ogen lepelt hij in een té zacht gekookt eitje. Het smaakt naar niets!
"Verdomme, waar is het zoutvaatje?"

zaterdag 22 december 2012

Haantje de voorste

Het is vandaag maar somber grijs weer. Geen dag dat je nu zegt: hé, de wereld is niet vergaan, dus we gaan er met z'n allen weer lekker fris tegenaan!

Gisteren had ook ik nog een enge Maya droom, en nu wandel ik alweer door het voor mij, oh zo bekende bos. Ook hier is er niets vergaan. Er is niets veranderd!

De konijntjes spelen vrolijk "haasje over" met elkaar. Een sperwer zit op een boomtak spiedend om zich heen te kijken. En in een paar struiken zie ik tientallen goudhaantjes.

Vluchtig bewegen deze mooie kleine vogeltjes - met hun gouden kuifjes - zich als ritselende muisjes tussen de takken. Een vogeltje kijkt mij een beetje brutaal aan. Zijn bijnaam is vast: Haantje de voorste!

Op mijn smartphone zie ik een zwart-wit filmpje van Amerikaanse celebrities. Ze hebben genoeg van al het wapengekletter. Als het aan hun ligt, dan loopt binnenkort iedereen met een plastic waterpistooltje op zak.

Gelukkig is nu de kerstvakantie begonnen. De kinderen waren er wel aan toe. Al dat gezeur over het einde van de wereld. Ze zijn doodop!

"Ik ga nu lekker lang uitslapen, beetje gamen en voor de televisie hangen", hoor ik de meesten van hen zeggen. En twee weken vakantie, vindt bijna ieder kind: veel te kort!

woensdag 19 december 2012

Raging Bull

De overleden bultrug Johannes blijkt een meisje te zijn. Dus heet ze nu plotseling Johanna. Straks krijgen we ook nog te horen, dat ze zwanger is van zeven lieve bultrugjes. Hoor ik daar in de verte het gebrul van haar man Gerard? Nou..., hij gaat als een razende bol tekeer!

Serious Request:

De actrice Carice van Houten stopt (overigens prachtig zingend als een soort nimf van de Lorelei) drie diskjockeys weer voor zes dagen in het aquarium.

En ik heb gehoord dat Ranomi Kromowidjojo er binnenkort ook bij springt. Gaat ze dan een nieuw record breken? Dat kan een gezellig weekje worden! Nou..., heren, maak je borst maar nat!

Obesitas: "We worden alsmaar dikker", lees ik ergens op internet.
Misschien evolueren wij dus niet naar "aapjes achter de geraniums", maar gaan de meeste van ons langzaam maar zeker op een variant van de bultrug lijken.

En het strand van Scheveningen krijgt dan de toepasselijke bijnaam: De Bruine Bultrug Plaat.

"Hé, Arie. Kijk nou eens. Er is een mens aangespoeld. Het is volgens mij een mannetje".



"Aapjes achter de geraniums", zie blog 76

dinsdag 18 december 2012

Als aapjes achter de geraniums

De komende 5 jaar staat ons van alles te wachten. Computers zullen gaan zien, ruiken, voelen, proeven en horen! Kan ik dit allemaal nog volgen? Nee! Maar dat hoeft ook niet. Zij heet Annie of..., hij heet Kees. En zij regelen alles voor ons! Maar wie is er dan de baas: jij, Annie of Kees?

Misschien zitten we straks wel net zoals die aapjes van "horen, zien en zwijgen" braaf achter de geraniums?

En een snuffelhond, die nu in ziekenhuizen kan ruiken of iemand een bepaalde diarree-bacterie heeft, is dan ook overbodig.

Een speciale integriteitsrecherche (= computer) gaat binnenkort de aftrek-bonnetjes van politici controleren. Kees proeft even: 'Dat smaakt naar niets, het is potverdomme afgelopen met al die dure dineetjes.'

Vandaag worden in de RAI - op basis van hun Olympische prestaties - de beste Nederlandse topsporters van 2012 gekozen.

Annie snuffelt aan Epke Zonderland. Ze trekt haar neusje op...
'Bah, wat een zweetlucht. Die heeft zeker ook nog nooit van een deodorant'je gehoord.'

Ranomi Kromowidjojo staat een beetje raar te wiebelen.
'Ben je zenuwachtig?' vraagt een jurylid.
'Nee, helemaal niet, maar volgens mij is er een smartphone in mijn badpak gekropen.
Hij zit overal aan te voelen.'

maandag 17 december 2012

Menhirhouwer is boos

De meermaals bekroonde Franse acteur Gérard Depardieu - bekend van onder andere de op zijn lijf geschreven rol als de menhirhouwer Obelix uit de Asterix en Obelix films - is verschrikkelijk boos!

"Door de rijkentax worden nu succes, creativiteit en talent in Frankrijk bestraft met een inkomstenbelasting van 85%", zo moppert hij in een krant.

De Franse premier Jean-Marc Ayrault vindt het maar een "zielige" reactie.
Obelix overweegt daarom nu zijn paspoort in te leveren!

Hij was - net zoals diverse andere rijke Fransen - eerder dit jaar al naar België verhuist.

Ik vind het ook niet bepaald een tactische maatregel!

Want, of je het er nu mee eens bent of niet, het resultaat is; dat de rijken er met hun poen vandoor gaan. Met zo'n belastingmaatregel bereik je dus alleen maar het tegenovergestelde!

De Romeinen hadden totaal geen grip op Asterix en Obelix! En nu denkt president Hollande dat wel te hebben. "En dat is toch wel een beetje dom", zou onze Maxima zeggen.

zondag 16 december 2012

Johannes R.I.P.

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag. En dan mag hij doen, wat hij wil!

In de Waddenzee - op zandplaat "De Razende Bol" - is vandaag Johannes de bultrug overleden. Rob staat tot aan zijn knieën in het zilte water. Met tranen in zijn ogen trotseert hij de gure westenwind.

Rob zuigt zijn longen vol, en uit volle borst zingt hij: 'Hé speelman, speel op je tamboerijn, voor de vogels en de dieren, en... speciaal voor Johannes, want hij is niet meer.'

En de westenwind neemt zijn lied mee en draagt het over de golven, naar verre landen, ver weg van "De Razende Bol" vandaan.

In de verte passeert aan de horizon het containerschip de Marco Polo. En Rob zingt nogmaals, zo hard als hij kan:

'Hé speelman, speel op je tamboerijn. Speel nog één keer voor Johannes, want hij is niet meer!'

En de westenwind neemt zijn lied weer mee en draagt het over de golven, naar verre landen, ver weg van "De Razende Bol" vandaan.



Ergernis: Razende Bol

Vandaag is het weer eens zo'n dag dat het onmogelijk lijkt om een vrolijk blog-verhaaltje te schrijven. Overal is er ellende in de wereld. Het lijkt wel of duistere krachten mij proberen te dwingen, om er maar vanaf te zien.

Doordat we alleen maar misère op het journaal zien, raken we er aan gewend.
Ze zeggen wel eens; dat de mens stiekem geniet van andermans ellende.
En volgens mij is dat ook zo!

In de Waddenzee - op de zandplaat "Razende Bol" - proberen dierenartsen een bultrug om zeep te helpen. Terwijl hij volgens anderen gemakkelijk te redden is.

Zit hier soms weer een dokter achter, die dolgraag dit beest wil analyseren.
Die stukken hersenkwab van onder zijn schedel wil uitpeuteren.
Een eindje verderop is nu ook al een dode potvis aangespoeld. Komen er nog meer?
En zijn het misschien voortekenen van de Mayakalender?

Ik begin een soort van Jan Mulder gevoel te krijgen. Want ook ik erger mij vaak groen en geel!
Soms voel ik mij dan ook een kind, dat niet volwassen wil worden.
Laten we met z'n allen naar bijvoorbeeld Pamper Island gaan, en met een schepje en een emmertje gezellig wat in de modder rond rommelen.

Want als je eenmaal volwassen bent, dan is het uit met de pret.

vrijdag 14 december 2012

Mamma, ik voel mij zo oud!

Mini Missverkiezingen voor kinderen in Parijs. Ze mochten zich van de jury niet al te volwassen optutten. Toch zag ik hier en daar een meisje voorzichtig de lippen stiften.
Moeders pronkten er met hun dochtertjes.
De uiteindelijk verkozen Miss Mini Frankrijk - de 10 jarige Roselia - huilde tranen met tuiten.

Veel vaders en moeders - meestal de moeders - willen dat hun kind beroemd wordt. Dat het iets bereikt.
Iets wat ze zelf nooit voor elkaar hebben gekregen.
Of ze denken rijk van hun kind te kunnen worden.

Ik ben eens een paar keer - met een meisje van een jaar of acht - mee naar zo'n auditie gegaan (omdat haar moeder ziek was). En ik schrok van de ellende die ik daar aantrof.

Ik zag kleine meisjes met weelderig getoupeerde pruiken en opgevulde bh'tjes - opgemaakt als volwassen Spice Girls - op hoge hakken over het podium strompelen.

Ik luisterde er naar mooie, doch verschrikkelijk vals zingende kinderen. Ik keek naar; lelijke kindertjes in mooie jurkjes; naar mooie kinderen, die absoluut niet fotogeniek waren; naar huilende kinderen die geen kindertjes meer waren!

En..., ik zag heel veel lelijke strenge moeders.
"Lachen gvd! Anders krijg je vanavond weer niets te eten!"

In Amerika zijn dit soort taferelen een algemeen bekend fenomeen. Ik moet dan ook even aan het legendarische kindsterretje Shirley Temple denken. Op haar derde nam ze al dans- en zanglessen. En in 1932 - ze was nog geen vier - kreeg ze haar eerste filmrol.

Britney Spears is ook zo'n voorbeeld. Op haar negende deed ze auditie voor de Mickey Mouse Club. Eigenlijk was ze dus een laatbloeier!
Of zat haar moeder jarenlang met een knot breiwol op de bank te suffen?
En ging die pot met goud bijna aan haar neus voorbij!

woensdag 12 december 2012

For ever young

Kinderen worden tegenwoordig steeds sneller volwassen (= oud)!

Ik hoor een meisje bijna snikkend zeggen: "Ik ben vandaag twaalf geworden en dat vind ik helemaal niet leuk. En voor mijn leeftijd ben ik blijkbaar ook al veel te groot! Nu moet ik van de dokter groeiremmers slikken, omdat ik anders misschien wel 3.12 meter lang wordt.

En ik voel mij heel eenzaam, omdat mijn vader en moeder - na twaalf jaar samenhokken - vanmorgen in alle vroegte met z'n tweetjes naar het stadhuis zijn geslopen (ik mocht niet mee!).

Wie slim is, trouwt op 12-12-12, stond er ergens in een krant. En erg slim zijn mijn ouders niet, want ze wilden eerst op 13-13-13 in het huwelijksbootje stappen.

Vanavond is er een grotenmensen feest! En ze hebben twaalf flessen Champagne Armand de Brignac à 39.500 euro per fles (inhoud 30 liter) besteld om het te vieren.
Van dat bedrag kun je je leven lang kinderfeestjes vieren.

Nee, ik wil niet oud worden, en zeker niet zo!.
Bovendien: wat rijmt er nu op twaalf? Ik vind het een rot leeftijd!"

Ik krab langdurig achter mijn oor (twaalf keer) en mompel: 'Toen ik twaalf was, wilde ik ook niet ouder worden. Jarenlang heb ik mijn leeftijd verzwegen.
Want dertien is een ongeluksgetal!'

dinsdag 11 december 2012

Elanden-tover-weg-hekken

In de Veluwe gebeuren veel verkeersongelukken met wilde zwijnen. Die beesten wroeten vaak in de zachte berm langs de weg - op zoek naar lekkere beukennootjes.
Ondertussen staan ze - meestal de vrouwtjes - met elkaar te kletsen.
Ze letten even niet op en... bats! En dan zit er een deuk in je auto, en waarschijnlijk ook in het zwijn.

De gemeente gaat nu zogenaamde "zwijn-verdwijn-blokken" langs de weg plaatsen.
Of dat veel zal helpen, betwijfel ik.

In Zweden gebeuren ieder jaar honderden ongevallen met elanden. Ze hebben daarom langs bijna alle wegen afrasteringen gemaakt - soms kilometers lang.

In de paartijd zie je daar dan ook vaak verliefde elanden achter hekken - gescheiden door een snelweg - hulpeloos naar elkaar loeien.
En dat is echt een heel zielig gezicht!

Het is natuurlijk goed, dat de mens zich tegen die loslopende - verkeersborden negerende - beesten beschermd. Maar ik blijf het dieronvriendelijk vinden.

En door die "zwijn-verdwijn-blokken" of "elanden-tover-weg-hekken" verdwijnen die dieren heus niet. Misschien kunnen ze beter de hulp van Hans Klok inroepen.
Die weet er vast wel raad mee!

maandag 10 december 2012

Apocalyps now?

Nog ongeveer 10 dagen en dan is de Maya-kalender teneinde! Allerlei Nostradamus-achtige figuren - waaronder ook een Tibetaanse monnik - voorspellen dat het dan afgelopen is met de pret.

Overal op de wereld doen mensen nu massaal paniekinkopen. Voedingsmiddelen, toiletpapier, pampers, zonnebrillen, lange thermo-onderbroeken, airbags en vooral overlevingskelders gaan als broodjes over de toonbank.

In onder andere China bouwen mensen dag en nacht koortsachtig aan hun eigen ark van Noach. Doe-het-zelf-zaken beleven gouden tijden.

De verwachtingen zijn: aardkorst-verschuivingen en vulkaanuitbarstingen van onder andere de Yellowstone, of een botsing tussen de aarde en de mythische planeet Nibiru, of een enorme komeet die neerstort, of... een reusachtige zonnestorm. Dus een rampenscenario van hier tot ginder!

Er is echter een dorpje in Frankrijk (Bugarach) dat gespaard blijft. Blijkbaar is daar een toverberg - de Pic de Bugarach - die magische krachten bezit. En waar overlevenden door buitenaardse wezens opgepikt zullen worden. Het dorpje wordt nu overspoeld door tienduizenden doomsday pelgrims. Wat de Aliens daarna met de aardbewoners gaan doen, is nog een raadsel. Misschien gaan ze allemaal wel in de erwtensoep.

De Russische premier Medveder gooit nog eens extra kolen op het vuur. Want hij schijnt te weten, dat er al tal van E.T.'s op onze planeet rondhuppelen. Alleen wil hij niet zeggen, hoeveel het er zijn.

Zelfs op mijn blog merk ik dat trouwe lezers afhaken. Ook zij begeven zich richting Bugarach. Mensen, alsjeblief..., jullie moeten niet alles geloven wat er geschreven wordt.

Want als die Maya indianen nog bestonden, zouden ze "misschien" gewoon weer een nieuwe kalender maken.

zondag 9 december 2012

Mijn lieve Nunu'tje

Zondag is de dag van Rob de Nijs. Het is zijn dag! En dan mag hij doen wat hij wil!

Rob heeft nu ijsvrij. In zijn tutuutje zit hij te bibberen op de bank.
Zal ik een liedje over mijn vriesangst schrijven? denkt hij bij zichzelf.

Ik heb het nog maar nauwelijks verzonnen of Rob begint achter zijn piano al te componeren.
Zijn nieuwe liedje gaat over een oude vriendin.
Haar naam is: Nunu'tje.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Voor de lezer:

Neem een willekeurig melodietje in je hoofd, en zing de tekst uit volle borst mee!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik zit hier op de bank helemaal alleen in mijn tutuutje,
buiten is het min 10, mijn lieve Nu, Nu... nu'tje.
Ik hou echt heel veel van jou,
maar nu even niet.

Refrein:

Want ik zit hier op de bank in mijn tutuutje.
Oh, mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje,
maar nu even niet.

Je hebt van die mooie koude ogen,
liefdevol glinsteren ze naar mij.

Maar nu even niet,
want het leven is zo kort.

Ik heb je nog zoveel te vragen,
maar mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje, nu even niet.

Refrein:

Want ik zit hier op de bank in mijn tutuutje.
Oh, mijn lieve Nu..., Nu... nu'tje,
maar nu even niet.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'Dit wordt misschien wel een carnavalskraker,' mompelt Rob lichtelijk enthousiast in zichzelf.

zaterdag 8 december 2012

IJskip van Troje

De winterinval krijgt code oranje. Had ik gisteren toch gelijk dat koningin Beatrix van oranje sneeuwballen houdt. In de tuin van het paleis peperen de kinderen van Maxima elkaar lekker in.
Ze beginnen wel een beetje op op ijslolly's te lijken.

Afgelopen nacht was het op sommige plaatsen in Nederland min 10 graden Celsius. Daklozen krijgen nu winteropvang. Ze worden gewassen, geknipt en geschoren. En krijgen erwtensoep, een warm bedje en een schone lange onderbroek.

IJsbeelden Festival in Zwolle. Sculpturen uit de sprookjes van Grimm. Doornroosje kijkt met verbaasde, glazige ogen naar een ijskip.
Ik zie haar denken: de Vlaamse kip van Troje*, waar ben ik nu weer in terechtgekomen?

Hotel Lumen (ook in Zwolle) heeft er - ter gelegenheid van dit festival - een heus ijshotel bijgebouwd. Het schijnt er bijzonder gezellig te zijn. Helaas hebben ze maar drie kamers, dat wordt dus: hollen voor de trein naar Zwolle!

Je moet wel zelf lang thermisch ondergoed, bedsokken, een extra t-shirt, wanten en een rode kerstmuts meenemen. En ze schenken er alleen maar Jägermeister.
Want het is er min 8 graden Celsius!

In Gramsbergen (ook in Overijssel) vond de politie vannacht - in een grote berg stuifsneeuw - een bevroren cocaïnedealer, die een partijtje drugs was kwijtgeraakt.
Hij kreunde alsmaar: 'Shit, waar is mijn dope gebleven?'

Zangeres Miss Montreal heeft - bovenop de zendmast van Lopik - de "Grootste Kerstboom ter Wereld" ontstoken. Nou en...


* "Kip van Troje" is een theatergezelschap uit Gent dat hoofdzakelijk kleuter- en kindervoorstellingen speelt.

zondag 2 december 2012

Badedas Douche Vital

Zondag is de dag van Rob de Nijs.

'Zachtjes tikt de regen tegen 't zolderraam,' neuriet Rob, terwijl hij onder de douche zijn rug stevig met groene zeep afborstelt.
'Groene zeep is nog altijd de beste zeep, mompelt hij tussendoor, daar kan geen FA met limoen tegenop.'

Iedere zondag neuriet Rob een andere song. Hij heeft in zijn carrière ook zoveel liedjes gezongen. Dus keus genoeg. Hij zal zich nooit vervelen!

Als ze mij; voor een of andere moord - die ik natuurlijk niet heb gepleegd - tot een levenslange gevangenisstraf zouden veroordelen, zou ik mij ook nooit vervelen.

'Geef mij maar pen en papier', zou ik tegen de cipier zeggen.
"Moeder ik ben onschuldig", wordt dan de titel van mijn eerste boek.
En als het klaar is, heb ik dus weer genoeg te lezen.
Nee, ook ik zou mij nooit vervelen.

En..., op zondag blijf ik - net zoals hij - ook altijd lekker lang in bed.
Toch leuk dat Rob en ik best veel gemeen hebben.

Alleen schrob ik daarna mijn rug met Badedas Douche Vital.

Tja..., enig verschil moet er wel zijn.

zaterdag 1 december 2012

Crisis: Gratis ijsbloemen

Op de noordpool van de planeet Mercurius hebben de heren geleerden ijs aangetroffen.

Ja, het wordt weer winter!

Onlangs zijn er een stel pestvogels in mijn tuin neergestreken - als het in de winter in Rusland te koud wordt, zakken ze wel eens af naar onder andere Nederland.

Gretig doen ze zich tegoed aan de rode besjes van een vlierbessenstruik. En iedere dag zie ik ze steeds zatter en zotter worden van die gistende vruchtjes. Tegen de avond vallen ze soms bijna letterlijk van hun stokje.

De Floriade in Venlo maakt verlies. Door de crisis kopen steeds minder mensen een bloemetje.
Ja..., we gaan weer terug naar "Het dorp van Wim Sonneveld"..., naar het dressoir met plastic rozen.
En als we die niet eens meer kunnen betalen, resten ons nog slechts de ijsbloemen op het raam.

Gelukkig komt het eeuwenoude Chinese Lentefeest - een enorm Lichtfestival - naar Rotterdam.
We hebben nu al de Chinese frietboer, en zometeen - als door de crisis de straatverlichting niet meer brandt - lopen er dus iedere avond Chinezen met vrolijk gekleurde lampionnetjes door de straten.
En dan hebben we er weer een nieuw woord bij: de Chinese "wandellantaarnpaal".

We moeten positief blijven denken: De koude winter gaat heus wel weer voorbij.
En dankzij de Chinezen, is het daarna het hele jaar door weer lente.