Translate

donderdag 24 juli 2014

Geen parels voor de zwijnen

"Wilde zwijnen veroorzaken een gespannen relatie tussen boeren, jagers, burgers en recreatieondernemers" lees ik ergens in een krant. Moet ik nu aan die voetballer Schweinsteiger denken? Of klinkt dit alsof de mens eindelijk toegeeft dat een varken een dier met verstand is.
En beslist geen domme koe!

Rond 1900 waren er in Nederland helemaal geen wilde zwijnen. Totdat ze in 1907 door prins Hendrik in de bossen van de Koninklijke Houtvesterij het Loo werden uitgezet, omdat mijnheer het leuk vond om op zondagmiddag zwijntjes af te schieten. Nou, dat zwijnen kunnen kezen als Chinezen, dat weet iedereen. En nu zijn die lieve beestjes dus een heuse plaag.

Het olifanten-probleem (oh, wat een lieve Bimbo's) wordt in sommige delen van Afrika opgelost met bijen. Deze kolossen zijn blijkbaar bang voor Maya de bij. Al bij het geringste gezoem, gaan ze er met de staart tussen de benen vandoor. De helden!

Misschien zijn wilde zwijnen ook wel bang voor bijen? Of..., voor slakken? En daar heb ik er veel te veel van in mijn tuin! 's Nachts grazen ze als koeien in mijn bloemenperken. Vooral de Petunia's vinden ze vreselijk lekker!

Na wat gegoogle, had ik al snel een oplossing gevonden - namelijk: slakkenkorrels!
Tegen de avond plaatste ik het doosje met daarop de niets verbloemende naam "Escar-Go" samen met een flesje bruin bier op mijn terras. Blijkbaar kunnen slakken goed lezen, want de volgende ochtend waren ze - nadat ze het flesje bier helemaal hadden leeggedronken - wonder boven wonder allemaal vertrokken! Nu zitten de slakken gezellig bij de buren!

'Tja, zei ik tegen mijn buurman, het zijn zware alcoholisten. Zet gewoon een flesje bruin bier in de tuin en een bordje erbij met daarop "Escar-Go", en het probleem verhuist vanzelf naar de tuin van jouw buren.'

Misschien schrikt een zwijn wel van zichzelf? Dus gewoon een paar grote spiegels in het bos zetten. En in plaats dat ze dan grommen: spiegeltje, spiegeltje aan de wand, schrikken ze wellicht zo ontzettend van hun lelijke pokdalige kop - zodat ze er als een haas vandoor gaan!

"Als je ouder wordt, worden de geur- en smaakbeleving minder" lees ik een stukje verder.
Een man van 103 vergrijpt zich gretig aan een stuk wild zwijnen vlees (wat zielig - hoor ik een lezer mompelen). En hij zegt: 'Ja maar, ik proef helemaal niets. Misschien is het wel een héél oud zwijn - uit 1907 - van prins Hendrik?'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten