Zou "Nieuws met een glimlach" ook kunnen gaan irriteren? Ik denk van niet. Het is immers maar een luchtige column. Mark Rutte daarentegen is een persoon, een man - de premier van Nederland.
Samsom (die het als smiley onder je Facebook-berichtje ook leuk zou doen) zegt: 'Zeg Mark, eerst hebben wij jarenlang geoefend om die glimlach op ons gezicht te toveren en nu moet ie er af - nu moeten we plotseling ernstig gaan kijken. Tja, hoe doen we dat? Echte acteurs denken - als ze moeten lachen - aan iets grappigs. En moeten ze huilen, dan denken ze aan iets treurigs. Dus, laten we gaan oefenen om constant aan iets héél ergs te denken. Maar wat? Wij hebben immers een goede job met iedere dag wel ergens een lekker etentje, en een chauffeur die ons overal naartoe brengt. En dat alles in ruil voor de hele dag maar wat kletsen. Nee, wij hebben geen problemen, wij zijn gelukkig.
'Ik kan natuurlijk aftreden en jij kunt ontslag nemen. En dan gaan we voortaan gezellig als twee cliniclowns door het leven,' antwoordt Mark (die grappig denkt te zijn).
'Ja maar, zo vrolijk ben ik nu ook weer niet, hè. Mijn glimlach is immers niet echt,' zegt Diederikje.
'Tja, die van mij ook niet. Hoewel... Ik ben al héél vroeg met oefenen begonnen, zodat ik nu niet meer anders kan. Het lijkt wel alsof ik net als Obelix ooit in een ketel met toverdrank ben gevallen. Hij werd daar beresterk van, maar ik kan nu alleen maar glimlachen. Ik krijg er zelfs aangezichtspijn van - ik slik er pillen voor. Help, wat moeten wij doen? We verliezen nu ontzettend veel kiezers, we dalen verschrikkelijk in de peiling!'
'Misschien moeten we de Dikke en de Dunne gaan imiteren - en gaan snotteren als Stan Laurel. Zo van: wij vinden die crisis en al die bezuinigingen ook héél erg, maar wij kunnen er écht niets aan doen. Ja, wij trekken het ons persoonlijk ontzettend aan. Wij lijden er verschrikkelijk onder. Wij slapen slecht en voelen ons super klote.
Ja..., we moeten medelijden wekken!'
'En dan?' vraagt Diederikje.
'Nou, en dan zeggen we; dat wij "het" alleen niet kunnen. Maar als alle burgers ons steunen (= op ons stemmen), dan kunnen we er samen Nederland weer bovenop krijgen, antwoordt Mark bijna snikkend. Ja, dit is volgens mij een geweldig plan.'
En wapperend met een nat zakdoekje vervolgt hij: 'Goh, wat ben ik goed - helemaal goed. Oh, oh, oh, wat ben ik geniaal. Ik krijg trouwens zojuist een berichtje in mijn oortje van Maurice de Hond die meldt; dat de VVD en De PvdA nu langzaam uit het dal kruipen. Hoe is het mogelijk? Wij zitten alleen nog maar wat te grienen, we zijn nog niet eens écht aan het snotteren en... het werkt nu al. Goh, wat ben ik toch (snif, snif) geweldig!'
"Voor de Nederlandse kust is een reuzenhaai van 4 meter lang gesignaleerd. Normaal komt zo'n vis nooit in onze wateren" leest Diederik voor uit een tabloid.
'Nou dat is me ook wat; ik neem iedere ochtend een frisse duik in de Noordzee. Je zou verdorie zo'n haai aan je broekje hebben hangen (trouwens..., onlangs heb ik bij Zeeman nog een nieuwe zwembroek gekocht - een fel blauwe met een afbeelding van Betty Boop die met goudvissen speelt).
'Het zou zonde van het broekje zijn,' zegt Diederikje met een vette ingehouden glimlach.
'Is het misschien een slecht voorteken?' vraagt Mark.
'Wat..., dat broekje?'
'Nee joh, die haai! Ik bedoel..., dat we met zijn allen naar de haaien gaan.'
Diederikje gaat rechtop staan en zegt snotterend: 'Beste burgers van Nederland..., maakt u zich vooral niet ongerust. Het is maar één haai, en zoals u allen weet - één haai brengt nog geen voorjaar. Maar..., het is alvast een beginnetje.'
'Ja, snift Mark (terwijl hij een traantje wegpinkt); ook ik zie dit als een lichtpuntje. Maar pas..., als er meer reuzenhaaien voor onze kust verschijnen, durf ik oprecht te zeggen dat de economie weer een beetje aantrekt. En..., dat er dan gratis haaienvinnensoep wordt uitgedeeld aan de armsten onder ons.'
Huilend vallen ze daarna in elkaars armen.
'Gedver..., zegt Mark, jij bent helemaal nat.'
------------------------------------------------------------
Het verhaal "Haaienvinnensoep" doet mee aan de NRC.nl Schrijfwedstrijd. Je kunt t/m 31 december 2014 op dit verhaal stemmen. Als ik win, verloot ik een T-shirt onder de stemmers. Doen..., zou ik zeggen!
Klik hiervoor op de volgende link:
Of kijk in de lijst met links op rechter balk en klik op www.editio.nl/schrijfwedstrijd
Bedankt voor uw stem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten