Hitsige schoenen

Ruttemetutje loopt op soppende sokken eenzaam door het Bois de Boulogne van Parijs. 'Dom, dom, dom, waarom moest er nu juist op de Place de la Republique een irritant kiezelsteentje in mijn schoen kruipen. Toen ik hem uittrok kreeg ik weliswaar een daverend applaus, maar voordat ik het besefte was ik allebei mijn schoenen kwijt, en lagen ze boven op een hele grote berg protest-schoenen. En naar ik vernomen heb, heeft een of andere goocheme Parijzenaar er een heleboel gestolen en is hij er een schoenenzaakje mee begonnen.'
'Tja, in een tijd van grote werkeloosheid moet je vindingrijk zijn' zo vertelde hij in het dagblad Le Monde.

Het regent (zure regen). Twee natte reebruine ogen kijken hem verdrietig aan. De aarde warmt op. De dieren zijn van slag. En als er plotseling ook nog een paar hitsige travestieten in zijn nek beginnen te hijgen, loopt hij maar snel door.
Even later koopt hij in een dumpzaak ergens in een duister straatje een paar droge sokken en een paar groene regenlaarzen. 'Als de zeespiegel gaat stijgen komen die vast goed van pas. Hoewel..., ik denk niet dat ik blijf. Een stulpje boven op een berg in Tirol lijkt mij best relaxt. Gezellig tussen de Milka koeien.'

Met zijn nieuwe laarzen marcheert hij als een soort Jan Klaassen over de avenues van Parijs. Plotseling ziet hij een piano op een trottoir staan. Hij kruipt op het krukje en een beetje melancholisch speelt hij 'Fly me to the moon' van Frank Sinatra. 'Op de Klimaattop wisten ze niet eens wie ik was,' mompelt hij in zichzelf. 'Nederland waar (lag) ligt dat ook alweer?' zei er iemand. 'De naam zegt het al: ik ben zo meteen premier van een hele grote ondergelopen polder, een soort Atlantis maar dan anders (hebben we verdomme alles voor niets gedaan/heeft Hansje Brinker voor niets zijn vinger in de de dijk gestopt).' Plotseling wordt hij omringd door een groep Chinezen met mondkapjes. En een van hen zegt: 'Zo meteen wij de baas en dan hele wereld gehuld in gloote smog!'
'Nou, daar ga ik echt niet op zitten wachten, roept hij uit. Dan verhuis ik naar een andere planeet. Ik ga me morgenvroeg opgeven voor Big Brother on Mars..., en ik kom nooit meer terug!'
Diederikje volgt via een satelliet de performance van Ruttemetutje. 'Zie je dat, zegt hij grinnikend tegen Klavertje, ha, ha, wat je met één klein kiezelsteentje toch allemaal voor elkaar kunt krijgen.'