Ik woon aan de voet van het pittoreske dorpje Altea. De smalle straatjes slingeren zich tegen een berg omhoog en helemaal boven staat een kerk met daaromheen leuke restaurants en winkeltjes. Als ik echter een paar minuten naar beneden loop, kan ik zo een frisse duik in de zee nemen. Mijn huisje telt twee verdiepingen en mijn slaapkamer is op de begane grond. Het is een hoekhuis. 's Avonds voor het slapen gaan kijk ik meestal nog naar een filmpje op mijn smartphone. Deze keer genoot ik van een oude aflevering van Baantjer: De moord op de nymfomane badmeester.
Het was een zwoele avond en ik zat voor het geopende raam. Plotseling hoorde ik een stel gillende meiden naar beneden rennen en even later stopten er drie dames abrupt voor mijn huisje. Ik schatte ze een jaar of dertig. Een van hen ging gehaast tot vlakbij de gevel zitten - pal onder mijn raam hurkte ze neer. Ze droeg een heel kort blauw rokje. Razendsnel deed ze haar roze slipje naar beneden. 'Ik kan het niet meer ophouden,' riep ze. Ondertussen kakelden die twee andere dames over hoeveel Gin Tonic ze wel niet hadden achterover geslagen.
Omdat ik donker horrengaas voor mijn raam heb (tegen de insecten) en er maar een klein lichtje brandde, zagen ze mij blijkbaar niet. Nou, ik zat dus mooi op de eerste rang met perfect uitzicht. Ik zag een grote blozende blote kont (vol in de kijkerd) en op haar rechterbil zag ik een kleurige tattoo - een hoofd van een indiaan met verentooi. 'De laatste der Mohikanen,' mompelde ik in mijzelf. Nog geen seconde later kletterde er urine op de straatkeien en als een smal beekje stroomde het tussen haar geopende benen naar beneden. Nou, dat was dus echt hoge nood!
'Duurt dat nog lang?' riep een van de andere vrouwen. Ook zij droegen een heel kort blauw rokje en hun decolletés waren ronduit uitdagend te noemen. Ze waren duidelijk bezopen en ze praatten ook een beetje ordinair. Ik besloot mij maar heel stil te houden. Toen de plassende dame eindelijk klaar was, stond ze langzaam op, hees haar slipje omhoog, streek haar rokje glad en riep: 'Zo, dat lucht op.'
Even later strompelden ze gedrieën - al lallend - de berg af naar beneden.
---------------------------------------------------------------
Tja, wat ik als pensionado in Altea (Spanje) toch allemaal meemaak.
Ik verveel me geen dag.
Bekijk op Spreadshirt.nl mijn talloze afbeeldingen van stripfiguren, grappige teksten, muziek, mode, kunst en natuurlijk de zwaan van Altea; op T-shirts, sweaters, hoodies, mokken, knuffeldieren, tassen, stickers etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten